De vrijheid om met Kennis te bewegen

Een groeiend aantal mensen in de wereld van vandaag voelt aan dat er een grote verandering op komst is. Meer dan dat, zij beginnen te reageren op boodschappen van Kennis – de diepere intelligentie in hen die hen vertelt om bepaalde dingen te doen, bepaalde aanpassingen of veranderingen in hun leven door te voeren en bepaalde acties te ondernemen.
Toch zijn zoveel van deze mensen niet in staat geweest om te reageren. Ze voelen de waarschuwing van de boodschap, of zien misschien de tekenen, maar ze worden niet aangezet tot actie. Ze erkennen de noodzaak. Ze herkennen een mogelijk gevaar. Maar ze hebben niet gereageerd. Ze hebben geen enkele actie ondernomen.
Dit vertegenwoordigt twee problemen. Het eerste is dat Kennis nog niet sterk genoeg is in de individu om hen in beweging te brengen. In werkelijkheid is Kennis wel sterk genoeg, maar hun verbinding ermee is niet krachtig genoeg om de urgentie en de innerlijke drang te voelen. Het is als een verre stem, een voorbijgaande gedachte of een vluchtige emotie, alsof Kennis tot hen spreekt, maar van een grote afstand, door een dikke muur heen. Kennis is krachtig in hen, maar zij zijn nog niet in staat erop te reageren.
Dus dit onvermogen om te reageren, of dit on-vermogen-kunde, zou je kunnen zeggen, is een fundamenteel probleem. Daarom is er in de studie van Stappen naar Kennis een proces om een brug te bouwen van je denkende geest—je intellect—dat zo gevormd is door sociale conditionering en eerdere ervaringen, naar de diepere geest van Kennis die door God is geschapen. Deze diepere geest ligt buiten het bereik van sociale conditionering en kan niet worden gemanipuleerd of veranderd worden door welke wereldse of ander-wereldse kracht dan ook.
Het bouwen van deze brug is erg belangrijk, mdat veel mensen de tekenen zullen zien, de tekenen in zichzelf zullen voelen, de tekenen in de wereld zullen waarnemen, maar toch niet zullen reageren. Ze kunnen hun hoofd schudden en zeggen: “Oh, dit is zorgwekkend.” Ze kunnen tegen hun vrienden zeggen: “Ik had vandaag een gedachte die me verontrustte,” of “Ik zie iets gebeuren in de wereld, en dat zou heel moeilijk kunnen worden.” Ze reageren, maar niet op het niveau van actie. Deze tekenen wekken bezorgdheid op. Ze roepen achterdocht op. Ze waarschuwen het individu, maar het individu is nog niet echt in staat om te reageren.
Dus terwijl deze tekenen worden herkend, gaat de persoon gewoon door met wat hij altijd doet, zijn dagelijks leven voortzettend alsof er niets is gebeurd. Ja, er is een groeiende bezorgdheid. Ja, ze voelen dat grote verandering en moeilijkheden naderen. Ja, ze kunnen zich bewust zijn van bepaalde specifieke gebieden waar moeilijkheden zich al voordoen. Maar ze reageren niet op een manier die hun leven werkelijk in beweging brengt.
Tekenen worden je niet gegeven alleen voor je eigen inzicht, vermaak of om enkel bezorgdheid of alarm op te wekken. Ze worden gegeven om je te onderwijzen en, in veel gevallen, om je aan te zetten tot bepaalde vormen van actie. Maar je moet deze boodschappen echt voelen. Ze kunnen geen vage beelden, vluchtige emoties of voorbijgaande gedachten blijven. Je moet je er krachtiger mee verbinden om de instructies die ze bevatten werkelijk te ontvangen.
De wereld zelf zal je vertellen wat eraan komt, als je weet hoe je haar kunt lezen en de tekenen en boodschappen kunt onderscheiden. Dit doe je zonder je eigen gedachten, fantasieën of angsten erop te projecteren. Je kijkt en luistert gewoon, en stukje bij beetje vormt zich het volledige beeld. Maar om deze helderheid van geest te hebben, moet je observeren zonder meteen conclusies te trekken, zonder te proberen alles aan elkaar te knopen, zonder de situatie simpel en begrijpelijk te willen maken. In plaats daarvan, net als bij het leggen van een puzzel, laat je de stukjes tevoorschijn komen en in elkaar passen.
Dit noemt men zien. De meeste mensen zien niet omdat ze niet met deze aandacht kijken. Ongeduldig willen ze conclusies. Ze willen oplossingen. Ze willen antwoorden. Ze willen het nu meteen begrijpen. Ze willen dat het plaatje direct duidelijk is—duidelijk en begrijpelijk. Ze wachten niet geduldig en kijken niet naar de signalen die het hen vertellen, zodat het beeld helder kan worden zonder hun inmenging. Dit noemt men zien
Hetzelfde geldt voor horen. Je hoort bepaalde dingen, maar in plaats van conclusies te trekken of deze dingen je huidige veronderstellingen en overtuigingen te laten bevestigen, laat je ze simpelweg in je geest verblijven—zich opbouwend. Laat ze je onderwijzen in plaats van te proberen ze te gebruiken om je eigen ideeën of standpunten te versterken.
Dit alles vereist nederigheid, uiteraard, evenals de bereidheid en de toewijding om aannames, vooroordelen, vooropgezette ideeën, enzovoorts, opzij te zetten. Om echt te zien en te horen, moet je deze benadering hebben. Maar je moet oprecht kijken en oprecht luisteren. Je moet jezelf toewijden aan het zien en horen. Het is geen vrijblijvende bezigheid die je af en toe doet. Het is niet iets wat je periodiek doet, gewoon om even te kijken of te luisteren. Het is wat de dieren doen. Ze zijn altijd aan het kijken en luisteren, want er is gevaar, en ze zijn uitgerust om daarop te reageren, anders zouden ze niet kunnen overleven.
Voor de hele mensheid is er nu een groeiend gevaar, en de natuur heeft je uitgerust om daarop te reageren. Je moet erop reageren om te kunnen overleven. Toch kijken en luisteren mensen niet. Ze gaan door met hun bezigheden zonder over de horizon te kijken, zonder te luisteren naar de signalen van de wereld. En als ze iets horen, zullen ze het negeren, het bespreken met hun vrienden, of het gebruiken om een houding of oordeel dat ze tegen iemand anders hebben te versterken, en de boodschap zal hen ontgaan. Ze zullen niet in staat zijn de instructie te ontvangen die hen een aanwijzing geeft over iets wat ze moeten doen.
Als mensen zien en horen, maar geen actie ondernemen, dan hebben ze niet echt gezien. Ze hebben niet echt gehoord. Het is niet voorbij het intellect gegaan om dieper in hen door te dringen. Ze reageren niet echt, en daarom zijn ze niet werkelijk verantwoordelijk.
Om je voor te bereiden op de Grote Golven van verandering, zul je veel acties moeten ondernemen. Sommige daarvan zullen op dat moment heel onlogisch lijken. Je zult ze niet kunnen rechtvaardigen of aan anderen kunnen uitleggen. Maar je moet ze toch nemen, omdat Kennis in jou, de diepere intelligentie in jou, je daartoe aanzet. Je kunt hierop reageren als je verbinding met de Kennis sterker wordt. Het is nu niet langer een stille, zachte stem of een vluchtig beeld of een moment van herkenning. Het is nu iets dat in jou opkomt als een diepere overtuiging, als een blijvende zorg of behoefte. Je kunt het niet langer negeren, ontkennen of zo gemakkelijk op zij zetten, want het strijdt nu om je aandacht.
Om te beginnen moet je leren stil en oplettend te worden—kijken zonder te oordelen, kijken zonder tot conclusies te komen, kijken naar signalen. De signalen zijn niet overal, maar ze zijn overvloedig genoeg dat, als je oplettend bent en jezelf toewijdt aan het observeren terwijl je door je dag heen gaat, je dingen zult beginnen te zien die opvallen tussen al het andere. Ze zullen opvallen. Ze zullen meer indruk op je maken dan de gebruikelijke fascinerende of verontrustende dingen waar je over hoort of leest. Ze zullen een indruk maken op een dieper niveau. Let goed op. Schrijf ze op. Houd een verslag bij met datum, tijd en plaats, zodat je de stukjes van de puzzel bij elkaar kunt brengen.
Je zou meer moeten kijken en minder moeten denken, meer moeten luisteren en minder spreken, anderen observeren zonder te afkeuren of oordelen, en je gewoonten van oordelen en evalueren opzijzetten om echt te kunnen luisteren. Onthoud, de vogels in de lucht en de dieren in het veld zijn altijd aan het luisteren en aan het kijken. Ze moeten opletten.
De mensheid, die zich al zo lang heeft beziggehouden met haar grote uitspattingen, haar grote conflicten, haar grote obsessies en verslavingen, moet nu luisteren, kijken en opletten zonder zichzelf op valse wijze proberen te versterken en zonder te proberen somberheid en angst over alles heen te leggen. Nu is het tijd om te luisteren, om aandacht te geven. Het is vreemd dat het schepsel dat het meest intelligent is in de wereld, de mens, op de minst intelligente manier functioneert en handelt.
Daarom moet God een grote waarschuwing geven. En de waarschuwing moet met mededogen worden gegeven, maar ook met duidelijkheid en kracht, omdat mensen de gewoonte hebben om niet te kijken, niet te luisteren en geen aandacht te schenken. Ze weten niet hoe ze de signalen van de wereld moeten beoordelen of de signalen van Kennis in henzelf. En ze staan niet dicht genoeg bij Kennis in zichzelf om de beweging van Kennis in hen te voelen—Kennis die hen aanzet om iets te doen, om actie te ondernemen of om hun activiteiten op een bepaalde manier aan te passen.
Mensen denken dat je, om je voor te bereiden op moeilijkheden, jezelf alleen van buitenaf moet versterken. Je slaat je huis op vol met voedsel, of probeert simpelweg een meer defensieve houding aan te nemen. Of in extreme gevallen gedraag je je alsof je op het punt staat van oorlog, en trekt je terug naar een afgelegen plek ver weg op het platteland, bewapent jezelf, en bekijkt alles met vrees.
Maar dit is dwaasheid, want de innerlijke voorbereiding is belangrijker dan de uiterlijke voorbereiding. Want je weet nog niet waarvoor je aan het voorbereiden bent. Je kunt niet voorspellen hoe de dingen zullen verlopen. En omdat je uiteindelijk hier bent om de mensheid te dienen in plaats van om voor de mensheid weg te lopen, ben je niet echt betrokken met de waarheid over je leven als je simpelweg probeert veiligheid voor jezelf op te bouwen. En elke veiligheid die je voor jezelf opbouwt, zal nog steeds onzeker zijn in het aanzicht van de Grote Golven van verandering.
Je kunt niet wegrennen en je onder een steen verstoppen. Je zult anderen nodig hebben om je te helpen. Je zult je talenten en vaardigheden moeten delen. Je zult de talenten en vaardigheden van anderen nodig hebben. Je zult betekenisvolle relaties nodig hebben, anders red je het niet. Weg vluchten naar een afgelegen plek is uiterst dwaas en extreem gevaarlijk.
Daarom is de innerlijke voorbereiding essentieel. Als je niet weet hoe je de signalen van de wereld moet lezen, zul je niet weten wat je moet doen in veranderende omstandigheden. Je zult handelen uit angst of agressie, of je zult dingen vertrouwen die je niet zou moeten vertrouwen, of je zult jezelf geven aan anderen die je alleen maar in groter gevaar zullen brengen, of jezelf geven aan politieke overtuigingen die op zichzelf al een risico vormen. Als je niet kunt zien en niet kunt weten, zul je niet weten wat te doen, en zul je anderen volgen die beweren te weten wat te doen, maar die je in de meeste gevallen in groter gevaar zullen brengen.
God heeft je een antwoord gegeven. Maar je moet het antwoord leren kennen, met het antwoord leven en het antwoord toepassen zonder het te veranderen, zonder het te ontkennen, zonder te proberen het met andere dingen te verenigen. Je moet ermee leven in nederigheid en geduld, maar ook met toewijding en doorzettingsvermogen.
Als je jezelf versterkt en dat is alles wat je doet aan de buitenkant, zullen anderen komen om te nemen wat jij hebt. Als je alleen maar voedsel en andere benodigdheden verzamelt en dat is alles wat je doet, dan zullen anderen komen om te nemen wat jij hebt. Er is nergens om naartoe te rennen en je te verstoppen, begrijp je. En wanneer je dit eindelijk inziet, zul je erkennen dat je geen antwoord hebt, en misschien dan en alleen dan, zul je je tot Kennis wenden. Je zult tot God bidden om begeleiding. Je zult tot God bidden voor assistentie. Je zult tot God bidden om verlossing. En misschien zul je een open geest hebben en beseffen dat je zonder echte innerlijke zekerheid, de zekerheid die Kennis kan bieden, je geen voordelen hebt. Je hebt geen veiligheid. Je hebt geen helderheid en geen duidelijke richting.
Dit vermogen om te zien, te weten en om de beweging van Kennis te voelen— de instructie van Kennis in jezelf te ontvangen en van de signalen van de wereld, die je zullen aanzetten tot actie of je zullen doen heroverwegen wat betreft je handelingen, je gedrag, je doelen en je voornemens—dit is werkelijk het keerpunt.
Tegenwoordig zijn er steeds meer mensen—heel, heel veel mensen—die zich zorgen maken over wat er staat te gebeuren. Ze zijn oprecht bezorgd, maar ze komen niet in beweging. Ze bewegen niet met Kennis. Ze bereiden zich niet voor op de Grote Golven van verandering. Ze zijn alleen maar bezorgd. Wat is er nodig om hen zover te krijgen dat ze echt in actie komen, de koers van hun leven veranderen, hun doelen herzien? Wat is er daarvoor nodig?
Als ze de instructie van Kennis kunnen ontvangen en op dat niveau kunnen reageren, zullen ze in staat zijn zich van tevoren voor te bereiden op de Grote Golven van verandering. Ze zullen de tijd hebben om zich voor te bereiden en om de soms moeilijke veranderingen en aanpassingen te maken die nodig zijn om zichzelf te herpositioneren—om een sterkere positie te verkrijgen, zichzelf uit de gevarenzone te halen, hun kwetsbaarheid te verminderen en zo dus de mogelijkheid vergroten dat ze anderen van dienst kunnen zijn.
Maar als ze wachten tot de noodzaak voor verandering overweldigend is, zal het te laat zijn. Dan zal iedereen in paniek raken. Zoals een kudde dieren in het veld zullen ze in paniek raken. Ze zullen alle kanten op rennen. Ze zullen niet handelen met enige zekerheid of rede. Hun daden zullen wanhopig zijn.
Als je wacht tot het bewijs overweldigend is, zal het te laat zijn om nog verstandige voorbereidingen te treffen. Dan zal je positie onhoudbaar zijn. Dan zul je je in een situatie van extreme machteloosheid en kwetsbaarheid bevinden. Dan zullen je opties zeer beperkt zijn. Er zal geen voedsel meer in de schappen van de winkels liggen. De banken zullen gesloten zijn. Mensen zullen in paniek raken. Er is niet veel nodig om deze paniek te veroorzaken.
Je wilt niet in deze positie zitten. Je moet handelen voordat anderen handelen. Je moet je voorbereiden voordat anderen zich voorbereiden. Je moet vertrouwen op de kracht van Kennis in jezelf en op het bewijs in de wereld, en niet op overeenstemming van andere mensen. Want wanneer iedereen het erover eens is dat de Grote Golven van verandering hen hebben bereikt, zal het te laat zijn om je nog voor te bereiden. Je moet deze kracht en deze integriteit bezitten.
Zoals aan het begin werd vermeld, zijn er twee problemen bij het kunnen reageren op de beweging van Kennis. Het eerste probleem is simpelweg het onvermogen om te reageren, omdat je bewustzijn van Kennis en je verbinding met Kennis nog niet sterk genoeg zijn om haar beweging in je leven te voelen, haar boodschappen te ontvangen en ernaar te handelen.

Het tweede probleem zijn je verplichtingen en verantwoordelijkheden tegenover andere mensen. Dit omvat een breed scala aan situaties. Elke situatie is in zekere mate anders dan de andere. Maar dit brengt grote problemen met zich mee voor veel mensen die bijvoorbeeld een familielid hebben dat in grote problemen of moeilijkheden verkeert, en zij voelen zich gebonden en verantwoordelijk om voor deze persoon te zorgen. Hoe moet hiermee omgegaan worden? Wat zijn hier de richtlijnen? Hoe moet men hier verder gaan? Elke situatie is enigszins uniek, en daarom zijn de richtlijnen heel algemeen en breed, maar er zijn een paar dingen die je vanaf het begin moet weten.
In het leven is je eerste verantwoordelijkheid aan Kennis, omdat dat je verantwoordelijkheid tegenover God is. Het is de verantwoordelijkheid om je geweten te volgen—je geweten te volgen boven je ideeën, je overtuigingen, je compromissen met anderen; boven je verlangen naar plezier en je angst voor pijn; boven het verwerven van rijkdom en je angst voor armoede—boven alles. Het is je eerste verantwoordelijkheid.
Om dit een functionele realiteit in je leven te maken, moet het in de loop van de tijd in veel situaties worden toegepast, en daarom heb je de tijd nodig om je voor te bereiden. Je wilt niet op het strand staan wanneer de Grote Golven komen.
Maar dan is er het probleem van afhankelijke relaties. Dit omvat een grote verscheidenheid aan situaties, maar naast de eerste richtlijn—dat je eerste verantwoordelijkheid bij Kennis ligt—zijn er ook andere bepalingen en omstandigheden. Het is jouw verantwoordelijkheid om je kinderen op te voeden tot volwassenheid. Je kunt hen niet in de steek laten. Je moet bij hen blijven. Alleen in een zeer extreme situatie, als ze extreem zelfdestructief en onhandelbaar zijn, zou je afstand van hen moeten nemen. Maar dit zou pas in de latere stadia van hun ontwikkeling gebeuren en zou een echte uitzondering op de regel zijn.
Als je ouders hebt die zichzelf niet kunnen onderhouden, dan zul je in bepaalde situaties voor hen moeten zorgen, en dat zou een verantwoordelijkheid zijn. Dit zal natuurlijk voor veel mensen gelden. Denk niet dat in de toekomst de overheid of zorgsystemen volledig de behoeften van ouderen zullen verzorgen en dat je hier geen verantwoordelijkheden zult hebben. Veel mensen zullen hiermee geconfronteerd worden, en dit zal deel moeten uitmaken van hun voorbereidingen.
Dan zijn er situaties waarin je echt een ander persoon moet dienen. Je bent er om hen te dienen. En je moet voor hen zorgen. Meestal gaat het hierbij om mensen die ernstig gehandicapt zijn, en je zult voelen dat je een verplichting tegenover hen hebt. En hoewel het moeilijk zal zijn en soms extreem zwaar, zul je weten dat je bij hen moet blijven. Het zal duidelijk zijn.
Maar in veel andere gevallen is de situatie anders. Als je een relatie hebt met iemand die zich niet wil voorbereiden op de Grote Golven van verandering of die jou kleineert in je poging dit wel te doen, zul je hen misschien moeten verlaten—en snel ook—want zij staan in de weg. Ze houden je tegen. Ze ondermijnen je vooruitgang. Ze kleineren jou en je relatie met Kennis. Hier zul je de band moeten verbreken en mensen moeten laten gaan—niet met vijandigheid, maar met de zekerheid dat je niet samen vooruit kunt gaan.
Als je een echtgenoot of een serieuze relatie hebt met iemand die geestelijk verstoord is of die op enige manier disfunctioneel is, zal het aan Kennis zijn om te bepalen of je bij hen blijft of niet. Maar je moet bereid zijn hen te verlaten als dat nodig blijkt te zijn—om jezelf te beschermen, je kinderen te beschermen of je ouder wordende ouders te beschermen, afhankelijk van wat jouw verantwoordelijkheden vereisen. Het is ongepast om meegesleurd te worden door iemand die niet vooruit wil of kan gaan in het leven.
Voor veel mensen vormt dit hun eerste grote drempel, omdat het zo’n enorme belemmering is. Het houdt hun leven al tegen en doet dat misschien al heel lang, waardoor ze direct met dit probleem geconfronteerd worden wanneer ze een student van Kennis worden. “Er is iemand in mijn leven aan wie ik gebonden ben, maar we zijn niet verenigd. We zijn niet echt samen. En we hebben een soort afhankelijkheid van elkaar ontwikkeld die ongezond is.”
In de meeste gevallen moet je losbreken van deze situaties. Alleen als Kennis, de diepere waarheid in jou, hier een uitzondering op maakt, moet jij hier een uitzondering op maken. Je kunt niet vooruitgaan als je door anderen wordt tegengehouden. Je kunt de berg niet beklimmen als je achterblijft voor anderen—door hen te ondersteunen, het hen mogelijk te maken, te proberen hen te overtuigen, over te halen, te onderwijzen of te veranderen. Je moet de band verbreken. Het leven vereist dit. Kennis vereist het. Je weet dat het waar is. En het zal je meer kracht geven, het zal je integriteit versterken en het zal je zelfvertrouwen teruggeven wanneer je deze stappen zet, zelfs als ze erg moeilijk zijn.
Als anderen gedoemd zijn te falen en vastbesloten zijn dit te doen, moet je hen laten falen. Je kunt hen niet overeind houden. Je moet ze hun eigen pad in het leven laten volgen. Jij bent niet verantwoordelijk voor hen. Alleen als het je kinderen of je bejaarde ouders betreft, is hierop een uitzondering. Maar zelfs dan moeten er soms, in extreme situaties, uitzonderingen worden gemaakt.
Als je eerste verantwoordelijkheid bij Kennis ligt, dan ben je vrij. Maar vrijheid moet worden verdiend. Vrijheid moet gewonnen worden. Je moet de andere neigingen in je geest overwinnen—schuldgevoel, verplichtingen, veroordeling door anderen, de behoefte aan goedkeuring, de behoefte aan financiële zekerheid, de behoefte aan sociale erkenning. Deze moeten nu worden overwonnen alsof je een strijd voert tegen vijandige krachten. Ze moeten in jezelf worden overwonnen. Je kunt niet alles hebben. Je kunt niet blijven waar je bent en tegelijk vooruitgaan. Je kunt niet de goedkeuring van anderen winnen en tegelijk de Kennis in jezelf volgen.
Je mag God prijzen. Je mag God aanbidden. Je mag op je knieën vallen. Je mag jezelf ter aarde werpen in de tempel. Maar als je niet uitvoert wat God je heeft gegeven om te doen, dan eer je God niet. Dan waardeer je God niet. En dan vervul je niet waarvoor God je hierheen heeft gestuurd, wat in de meeste gevallen heel anders zal zijn dan je ideeën over je leven en je opvattingen over vervulling en geluk.
Je moet accepteren dat je je grotere doel niet kent en alle pogingen opgeven om te raden wat het zou kunnen zijn. Het is beter om een open geest te hebben en vooruit te gaan dan om grote conclusies te overwegen.
De echte vraag bij het voorbereiden op de Grote Golven is of je ze kunt zien, horen en voelen, en of je de vele stappen kunt zetten die de voorbereiding kan vereisen. Niets anders is van belang—je politieke standpunt, je sociale status, je zelfbeeld, je interesses, je hobby’s, je vrienden, je connecties, je talenten, je vaardigheden. Als je niet kunt zien, weten en reageren, zullen geen van deze dingen je nu helpen.
Je betreedt een tijdperk van grote onzekerheid. Er zal steeds meer veranderen, en soms op zeer onvoorspelbare manieren. Kennis beweegt je nu, maar je moet reageren op Kennis om te voelen wat je moet doen. Dit boek heeft een reeks “Aanbevelingen” gegeven. Ze zullen je ver brengen als je ze kunt volgen. Verder moet je een student van Kennis worden, De Weg van Kennis leren en de kracht en aanwezigheid van Kennis in jezelf en in anderen volgen.
Maar je moet vrij zijn om te reageren op Kennis en om met Kennis te bewegen. Geen idee, geen overtuiging, geen verplichting aan anderen en geen enkele andere verantwoordelijkheid mag dit in de weg staan. Misschien denk je dat je egoïstisch en op jezelf gericht bent, en anderen zullen je mogelijk beschuldigen van egoïsme en zelfzucht. Maar als je daden waar zijn, dan dien je in werkelijkheid God. Je voert de richtlijnen uit die God je geeft, en je doet dit op een manier die je niet compromitteert om te voldoen aan de behoeften, verwachtingen of goedkeuring van anderen. Hier zal je vrijheid om de beweging van Kennis te volgen zwaar bevochten zijn. Denk niet dat het gemakkelijk zal zijn, anders onderschat je de tegenstand en overschat je je kans op succes.
God heeft je de kracht en aanwezigheid van Kennis gegeven. Je kunt God om wonderen vragen. Je kunt God vragen je te redden van jouw zinkende schip. Je kunt bidden voor talloze dingen. Maar als je niet kunt reageren op wat God je heeft gegeven, dan zijn je gebeden en smeekbeden in feite oneerlijk. Ze zijn geboren uit onwetendheid, arrogantie en dwaasheid. God zal je niet straffen, maar je zult jezelf in gevaar brengen en geconfronteerd worden met een steeds kleiner wordend aantal opties en kansen.
Het doel van de Nieuwe Boodschap is om je te adviseren, je te waarschuwen, je aan te moedigen en je voor te bereiden. Waarvoor het je voorbereidt, is iets dat heel anders is dan wat je eerder hebt ervaren, en op een grotere schaal—op een schaal die zo groot is dat je het nauwelijks kunt voorstellen.
Als je denkt dat dit slechts een dreigement is, als je denkt dat dit alleen maar somberheid en onheil voorspelt, dan herken je niet de gift van liefde die het werkelijk is, en ben je nog niet ontvankelijk voor de Grotere Kracht die in jou zit en die God daar heeft geplaatst—om je te leiden, te zegenen en voor te bereiden.
Nu is het tijd om te kijken, te leren, te luisteren en te volgen. Kijk naar de wereld. Luister naar haar signalen. Leer te ontvangen wat ze je probeert te vertellen over wat er zit aan te komen. Begin je leven voor te bereiden, je leven te vereenvoudigen, je leven te ontlasten. Iedereen kan dat nu doen. Vereenvoudig je leven. Dat wat niet noodzakelijk is—de bezittingen, de verplichtingen, het eigendom, zelfs de relaties die niet essentieel voor je zijn—neemt alleen maar energie van je weg, berooft je van je motivatie, leidt je af, vult je tijd en houdt je ogen af van de wereld en je omstandigheden. Je zult de waarschuwingssignalen niet zien voordat moeilijke en gevaarlijke dingen gebeuren als je geest in beslag wordt genomen door al deze andere zaken.
Dus vanaf het allereerste begin moet er vereenvoudiging en verduidelijking zijn. Je relatie met elk ding, persoon of elke plaats die niet essentieel is of contraproductief werkt, zal je beroven van visie, energie, doel en betekenis. Je kunt beginnen met je bezittingen, en vervolgens moet je je relaties, je activiteiten en je verplichtingen herzien. Maak tijd vrij. Maak energie vrij om te beginnen met de voorbereiding op de Grote Golven van verandering, want ze zullen enorme focus en moed van je vereisen.
Zoveel mensen leven waar ze niet zouden moeten leven en zijn bezig met dingen waarmee ze zich niet zouden moeten bezighouden. De rijken verspillen hun tijd en hun leven aan zinloze bezigheden en het verwerven van bezittingen—verspillen de grote middelen die ze hebben die van dienst zouden kunnen zijn aan de wereld en aan anderen. Ze geven zichzelf aan hun verslavingen, genietingen en pleziertjes, ten koste van de focus en de betekenis van hun leven. In veel opzichten zijn zij triester dan de armere mensen, omdat zij het echte verlies en de arrogantie laten zien die de mensheid voor zichzelf heeft gecreëerd in de vernietiging van de wereld, de uitputting van haar hulpbronnen en het verkwisten van haar natuurlijke erfenis.
Je moet beginnen met de Diepe Evaluatie, en deze evaluatie zal alles in je leven omvatten.