De kunst van het zien

God heeft je de ogen gegeven om te zien en de oren om te horen, maar dit zien en dit horen zijn heel anders dan wat je gewend bent. Want je zicht is verduisterd door de verwarring van je geest en door de ontelbare indrukken uit de wereld die je al die tijd hebt verzameld.

Je oren zijn afgestompt. Ze zijn alleen afgestemd op bepaalde dingen en luisteren alleen naar bepaalde dingen.

Dus terwijl mensen in verschillende mate natuurlijke talenten hebben, zijn deze in bijna alle gevallen niet echt gecultiveerd en op een verstandige en passende manier toegepast.

God heeft je de grotere Intelligentie van Kennis gegeven om je te leiden. Maar om je vermogen om Kennis te volgen, te ervaren en effectief uit te drukken in de wereld te ontwikkelen – in een wereld waar Kennis niet herkend of gewaardeerd wordt – moet je deze vaardigheden ontwikkelen.

Je lichaam is een prachtig instrument maar haar ware kwaliteiten werden in bijna alle gevallen niet herkend en ontwikkeld.

Je geest is een tiran geworden, een onderdrukker die geregeerd wordt door sociale conventies, angst, verlangen en verwachtingen. Maar hij is ook een prachtig instrument om door een veranderende wereld te navigeren, om prachtige dingen te creëren ten dienste van mensen en om een communicatie-instrument te zijn. Maar ook dit instrument is niet gecultiveerd en wordt niet gebruikt voor zijn grotere potentieel en zijn grotere doel.

Om duidelijk te zien en te horen moet je geest stil zijn anders kijk je maar ziet niet. Je luistert maar je hoort niet. Je zult verwikkeld zijn in je innerlijke overwegingen, – wat die ook mogen zijn – fantasieën en angsten en het oplossen van problemen, anderen beoordelen en op waarde schatten, jezelf beoordelen en op waarde schatten enzovoort.

Om te zien moet je heel aanwezig zijn en je volledige aandacht richten. Alsof je door een verrekijker kijkt, probeer je je te concentreren en echt een object in de verte te zien, en luister je alsof je een gesprek ergens daarginds probeert te horen, met je volle aandacht probeert te volgen.

Dus de eerste stap is volle aandacht en dit is niet makkelijk voor mensen omdat zij dat niet geoefend hebben. Zij hebben het tot hun beschikking maar zij hebben zich er niet in geoefend.

Je hebt spieren in je lichaam die wonderlijke dingen kunnen doen maar zij kunnen niet veel gewicht dragen of iets anders doen dan eenvoudige bewegingen tenzij je hun capaciteiten en toepassingsgebied ontwikkelt. Zo is het ook met zien en horen.

Je aandacht kan niet kortstondig zijn. Uiteindelijk zou je in staat moeten zijn een uur lang stil te zitten en te luisteren of te zien en te kijken – zonder dat je geest je interrumpeert, zonder dat je probeert conclusies te trekken, zonder dat je probeert te krijgen wat je wenst, zonder de situatie of je kwaliteiten te evalueren – gewoon kijken en luisteren.

Het ware zien gaat altijd gepaard met innerlijk luisteren. Dit betrekt de hele geest – je opent die zowel voor observatie van de uiterlijke wereld als voor de aanwezigheid van Kennis in de innerlijke wereld.

Hier luister je naar Kennis. Je luistert naar een dieper antwoord. Je luistert niet naar je gedachten of je gevoelens. Tegelijk luister je in de uitwendige wereld naar elk geluidje.

Om te beginnen is het dus het beste om op een heel rustige plek te oefenen, zodat je niet overweldigd wordt door de geluiden en bezienswaardigheden van de wereld om je heen – misschien een tempel of een moskee of een kerk of buiten in de natuur, overal waar het rustig is; of een kamer of een kast, overal waar het rustig is.

Voor mensen die in grote steden wonen waar heel weinig stilte is, kunnen kasten soms heel effectief veranderd worden in oefenplaatsen.

Je wilt je kunnen concentreren en niet overweldigd worden door alles om je heen, dus denk om te beginnen niet dat je op straat kunt oefenen, want je hebt nog niet het concentratie- en onderscheidingsvermogen om in zo’n lawaaierige en moeilijke situatie te kunnen functioneren.

Met je ogen open en je oren open ben je bezig met zien: kijken aan de buitenkant, luisteren aan de binnenkant en aan de buitenkant, allemaal tegelijkertijd. Als een adelaar die boven op een grote boom zit, kijk en luister je en ben je heel stil vanbinnen.

Je weet zelfs niet wat je probeert te zien dus laat dat allemaal los, die zorg en overweging. Je weet niet wat je probeert te horen, dus laat die zorg en overweging gaan.

Oefen in het begin voor korte perioden. In de studie van de Stappen naar Kennis kun je op het uur oefenen, voor enkele momenten, zien en horen. Je kunt dit in vele situaties doen.

Mensen proberen dingen te zien om dingen te krijgen die ze wensen. Zij luisteren naar dingen die ze willen horen. Zij zijn nieuwsgierig. Zij hebben voorkeuren. En dus kijken ze maar kunnen niet zien. Zij luisteren en zij kunnen niet horen omdat ze bezig zijn te trachten een of ander verlangen te bevredigen, of toe te geven aan een of andere angst.

Om je te helpen dit vermogen om te zien te ontwikkelen, is het belangrijk om te oefenen met staren – staren doe je in het begin vooral binnenshuis, totdat je er meer vaardigheid in hebt. Je concentreert je op een eenvoudig object dat weinig betekenis heeft, iets dat je verbeelding niet prikkelt, iets waarmee je weinig associaties hebt, een gewoon object. Je kijkt er gewoon naar en oefent het innerlijk luisteren.

Dit dient om de geest te trainen om stil en opmerkzaam te zijn, om helder en objectief te zijn. Het is geen reactie op de wereld. Je projecteert niets op de wereld. En als gevolg hiervan kan de oefening in het begin moeilijk zijn. Dus oefen je voor korte periodes in verschillende situaties

Oefen het staren als je alleen bent. Oefen het zien en het horen als je met andere mensen bent of op een rustige plek.

Uiteindelijk zul je in staat zijn om dit overal met grote doeltreffendheid te beoefenen. Hier zul je in staat zijn om Kennis tot je te horen spreken wanneer het nodig is en in staat zijn om heel stil te zijn en je op je gemak te voelen in de lange perioden die bestaan tussen de momenten waarop Kennis tot je spreekt.

Veel dieren kunnen heel goed stil zijn. Denk maar aan hen. Ze kunnen lange perioden kijken en luisteren zonder te bewegen. Dit geeft ze enorme voordelen in de natuur.

Het zien heeft ook andere toepassingen. Als je eenmaal de basisvermogens hebt ontwikkeld, dan kun je een probleem of een beslissing nemen en ernaar kijken en innerlijk luisteren oefenen. Plaats het voor je in je geestesoog of in het openbaar als het iets is dat praktisch is en visueel onderscheiden kan worden en kijk er gewoon naar.

Voordat je tot actie overgaat, voordat je zelfs maar besluit om actie te ondernemen, voordat je besluit om iets te doen, kijk je ernaar. Als het een fysiek object of een project is, kun je eromheen lopen en ernaar kijken – waarbij je je geest stilhoudt en oefent in innerlijk luisteren.

Hier ben je in staat om te onderscheiden, als je vaardig en geduldig bent in je beoefening, wat je moet doen met betrekking tot deze beslissing of dit project of deze situatie. Als het een geval met andere mensen is, kun je het je voorstellen, je er een voorstelling van maken en ernaar kijken, terwijl je innerlijk luistert.

Loop er in je geest omheen. Observeer het van alle kanten, maar met een rustige geest, en laat je lichaam het instrument van waarneming zijn dat het was bedoeld te zijn.

Als mensen dit zouden doen, zouden ze veel minder beoordelingsfouten maken. Ze zouden niet in actie komen in situaties waarin ze niet betrokken zouden moeten zijn. Ze zouden niet dwaas en gedachteloos op andere mensen reageren. Ze zouden voorzichtiger en kritischer zijn in hoe ze reageren op situaties met mensen, op kansen en op gevaren.

Als je in de wereld bent, moet je gefocust zijn op je omgeving. Luister niet naar muziek op je headset. Praat niet eindeloos aan de telefoon. Droom en fantaseer niet, je gedachten ver weg van waar je bent. Je moet kijken en luisteren.

Wanneer je de deur van je huis uitstapt, moet je aandacht schenken aan je omgeving om te onderscheiden wat zich daar afspeelt, om gevaren te onderscheiden of om te bepalen welke veranderingen in je aanpak nodig zijn.

Als mensen dit zouden doen, zouden ze veel minder fouten maken en vreselijke rampen voorkomen. Er is maar één moment nodig waarop je niet oplet om je leven te beëindigen of volledig te veranderen.

De dieren weten dat. Zij letten op. Mensen weten dit niet. Zij letten niet op. Dus, ondanks hun hogere intelligentie en capaciteiten zijn zij veel meer geneigd tot domme en onnodige vergissingen.

Dan volgt het zien op afstand, wellicht het zien van een situatie waar je bekend mee bent, of een plek waar je bekend mee bent. Dat zou het gemakkelijkst zijn om als eerste mee te oefenen.

Je brengt die in je geestesoog als het nodig is om ze waar te nemen, en je oefent innerlijk luisteren – terwijl je je op je gemak voelt, rechtop zittend in een rustige omgeving.

Als het een fysieke plek is, kun je er in je geestesoog omheen of doorheen lopen en hem gewoon observeren aan de hand van je herinnering, maar zonder na te denken of beslissingen te nemen van jouw kant.

En dan is er het zien van iets waarmee je niet bekend bent, misschien het concentreren op een land of een verre stad. Misschien gebeurt daar iets dat een grote verandering is of een grote moeilijkheid. Je kunt je hierop concentreren, dezelfde vaardigheden gebruikend, behalve dat je het je niet voor kunt stellen, omdat je er fysiek niet mee bekend bent. Maar je haalt het idee ervan voor je geest en je zit rustig terwijl je innerlijk luisteren oefent in een kalme omgeving.

Zoals altijd wanneer je op deze manier oefent, dient dat niet alleen maar om iets uit het onderwerp te krijgen waarop je je richt. Het gaat erom de vaardigheden van het luisteren te ontwikkelen. Misschien hoor je iets dat niets te maken heeft met waar je naar kijkt, iets wat je moet weten, dus in plaats van erover na te denken, schrijf je het op. Noteer het zodat je er later op kunt focussen en over na kunt denken.

Als het iets is dat je onmiddellijke aandacht vereist richt dan je zien en je luisteren daarop. Je luistert en je kijkt.

Mensen en situaties tonen je de realiteit als je aanwezig bent om die te zien en als je op Kennis in jezelf kunt reageren.

Er is te veel doen en niet genoeg luisteren, niet genoeg zien, niet genoeg aanwezig zijn voor mensen, situaties en ervaringen.

Bijgevolg zijn mensen in beweging, maar weten ze niet waar ze naartoe gaan. Ze zijn betrokken, maar weten niet wat ze doen. Ze zijn betrokken bij anderen, maar ze begrijpen de betrokkenheid niet. Ze doen ervaringen op, maar ze kunnen de betekenis ervan niet onderscheiden. Ze hebben metgezellen, maar ze kennen hun metgezellen niet. Ze brengen tijd door met dingen doen, maar die tijd wordt niet verstandig of effectief gebruikt.

Vervolgens is er het kijken naar je eigen ervaring, vooral als je door iets sterk geprikkeld wordt. Iets roept verlangen in je op of opwinding, of iets roept angst of afwijzing op. In de meditatieoefening kun je gaan zitten en deze kijk- en luisterbenadering gebruiken voor je eigen ervaring – kijken en luisteren.

Hier neem je afstand van de geest. Die is niet wie je bent. Je neemt afstand van je gedachten. Het zijn niet je diepere gedachten. Je neemt afstand van de beelden en de verbeeldingen, de gedachten, de gevoelens, de fantasieën – alles. Laat ze aan je voorbijgaan en bekijk ze objectief.
Als je stiltemeditatie beoefent, zoals in Stappen naar Kennis, en je kunt je geest niet tot rust brengen, dan kun je het beste deze observatie beoefenen – je gedachten voorbij zien trekken als een parade, de geest laten doen wat hij wil, en diep in jezelf luisteren.

Je brengt dezelfde oefening hier naar je innerlijke wereld, naar de stroom van bewustzijn. Het is vooral belangrijk op momenten dat je opgewonden bent, positief of negatief, om een stap terug te doen en hiernaar te kijken en het innerlijk luisteren te beoefenen.

Je ziet hier dus dat de kunst van het zien van toepassing is op je uiterlijke wereld. Ze is van toepassing op dingen waarmee je vertrouwd bent en dingen waarmee je niet vertrouwd bent. Ze is van toepassing op je omgang met anderen, je activiteiten in de wereld en wat je van moment tot moment met je geest doet.

Wil de geest je werkelijk dienen, zoals hij is ontworpen om te doen, dan moet je ofwel dit soort tegenwoordigheid van geest beoefenen, of aanwezig zijn bij de geest en bij je uiterlijke en innerlijke werelden, of de geest is in rust of bezig met een eenvoudige en heilzame activiteit. Deze drie dingen geven de geest respijt en ontwikkelen ook zijn grotere vermogens.

Hoe komt het dat een ontwikkeld persoon in jouw geest kan kijken en jouw motieven kan onderscheiden, maar jij niet in die van hem kunt kijken en hetzelfde kunt doen? Dat komt omdat zij meer aanwezig en gefocust zijn op jou dan jij op hen en zij deze grotere geesteskrachten hebben ontwikkeld.

In de Grotere Gemeenschap van leven in het universum om je heen, zijn er rassen die deze vaardigheden tot een zeer hoog niveau hebben ontwikkeld. Het is niet zo dat zij in wezen intelligenter zijn dan jullie. Het betekent alleen dat dit een belangrijk aandachtspunt en een grote behoefte is geweest.

Als je met verschillende rassen in het universum omgaat, moet je heel opmerkzaam zijn. Taal is een probleem. Je hebt te maken met andere soorten bewustzijn, andere soorten waarden en ethiek. Je hebt te maken met wezens die anders denken, volgens andere principes leven, andere ervaringen hebben en andere dingen hebben meegemaakt in hun geschiedenis.

Hoe zul je ooit effectief met hen kunnen communiceren? Hoe zul je hen ooit kunnen begrijpen of ze op juiste wijze kunnen waarnemen? Hoe zul je ooit hun ware motieven en capaciteiten kunnen kennen?

Hiervoor zijn een grote tegenwoordigheid van geest en hoogontwikkelde vaardigheden nodig. Maar als de mensheid in deze omgeving van de Grotere Gemeenschap wil functioneren, moet ze haar vermogens in dit opzicht vergroten, vooral voor die individuen die voorbestemd zijn om echte zieners te worden, wat een zeer belangrijke rol is in de omgang met de Grotere Gemeenschap.

Hier heeft het individu waarschijnlijk natuurlijke neigingen en begaafdheid die hem of haar een groter voordeel geeft in deze materie, maar hij of zij moet nog steeds trainen en zich voorbereiden – een training en voorbereiding die heel anders is dan alles wat op jullie universiteiten of onderwijsinstellingen wordt onderwezen. Ze nemen deze basisvaardigheden mee naar alle toepassingsgebieden en verheffen ze tot een zeer hoog niveau.

Ze kunnen dagenlang zittend op iets gefocust zijn en alleen tijd nemen om uit te rusten en zich te voeden. Ze kunnen dingen horen die jij niet kunt horen en dingen zien die jij niet kunt zien en de drijfveren en de invloeden in de mentale omgeving onderscheiden, dingen die jij niet zou kunnen herkennen omdat hun gezichtsveld diep is en hun tegenwoordigheid van geest krachtig en hun betrokkenheid bij Kennis sterk.

Ze kunnen verder zien en meer horen. Ze zijn extreem geduldig. Het kan dagen, weken of maanden duren voordat iets belangrijks definitief wordt herkend. Maar ze zullen daarbij aanwezig zijn.

Zoals het nu is, kunnen mensen geen vijf seconden stilzitten zonder nerveus of geïrriteerd te worden of in fantasie of dagdromen te vervallen.

Maar zie je, waarachtig zien en horen zijn niet voorbehouden aan het uitzonderlijke individu. Het is geen specialisatie die slechts een paar mensen zouden moeten of kunnen uitoefenen.

Dit is wat je nodig hebt om de betekenis van je betrekkingen met anderen te begrijpen; om je diepere begrip, gedachten en behoeften te onderscheiden; te herkennen waar je leven heen gaat en de mate waarin je daarheen gaat; inzicht in al je huidige en toekomstige betrekkingen met anderen; inzicht in de waarde van kansen en of je die moet grijpen of niet; inzicht in wat er in je omgeving omgaat, in je dorp, in je stad en in je natie om te weten hoe de Grote Golven van verandering die naar de wereld komen mensen beïnvloeden, zelfs nu al, en invloed hebben op de omstandigheden en mogelijkheden om je heen.

Alles wat je werkelijk nodig hebt en nodig hebt in het leven wordt dan het product van zien en horen en op de juiste manier reageren – veel geduld, veel doorzettingsvermogen, stilte, objectiviteit, mededogen en het vermogen om jezelf los te maken van je eigen angst, om hem te observeren om te zien of de angst echt en authentiek is, of hij je een waarschuwing geeft, of dat het gewoon een uitspatting van de geest is.

Iedereen ervaart angst. Angst is zelfs de basis van het denken, de verlangens en de bezigheden van de meeste mensen. Als ze zich zouden kunnen losmaken van deze angst en onderscheiden wat echte angst is, wat eigenlijk een waarschuwingsteken is en al het andere dat gewoon een angst is voor toekomstig verlies en de wens om de goedkeuring van anderen te krijgen om toekomstig verlies te voorkomen, dan zou het verschil in hun levenservaring diepgaand zijn. Als het verschil tussen dag en nacht, het verschil tussen hemel en hel.

Als je het zien en horen kunt oefenen in de arena’s die We beschreven hebben, door steeds meer te oefenen, dagelijks, door de tijd en de benadering voor jezelf te ontwikkelen gegeven je omstandigheden, zou je een grotere vrede en gelijkmoedigheid kunnen ervaren en een bevrijding van de onderdrukking van je eigen denken en het denken van anderen, zelfs het denken van je cultuur en natie. Dit is vrijheid en het geeft je gelijkmoedigheid, helderheid en onderscheidingsvermogen en beoordelingsvermogen.

Als je samen met anderen bent oefen met naar ze te luisteren – niet alleen maar naar hun woorden en gebaren maar naar hun ware intenties en naar wat zij proberen over te brengen met hun woorden en gebaren, hetgeen dikwijls hogelijk verschilt van wat zij in feite naar buiten toe zeggen. Je kijkt en je oefent innerlijk luisteren.

Dit is een complete verandering in hoe je omgaat met de wereld en met andere mensen. Het is een complete verschuiving naar een andere manier van zijn, naar een natuurlijkere manier van zijn, naar een krachtigere en effectievere manier van zijn.

Als je spreekt, oefen dan met dieper in jezelf te luisteren om te zien of je woorden nodig zijn, om te zien of je communiceert wat op dat moment gecommuniceerd moet worden, om te zien of je überhaupt moet spreken, en zo ja, wat er dan gezegd moet worden in deze ontmoeting met mensen?

Als je kijkt en luistert, kun je de dynamiek van elke menselijke betrokkenheid, de kwaliteit van de benadering van mensen en de mate van hun eerlijkheid onderscheiden. Je kunt hun toestand met mededogen onderscheiden. Je kunt zelfs hun bereidheid om grotere dingen te leren onderscheiden. Je kunt onderscheiden of je moet spreken of niet, of je iets moet aanbieden of niet, of je het gesprek moet veranderen of niet.

Hier ben je niet genoodzaakt te spreken vanwege een behoefte aan sociale erkenning. Je verbreekt deze banden, deze dwangmatige gewoontes, deze gebruiken, deze verslaafdheden, door de kunst van het zien te beoefenen.

De Stappen naar Kennis wijzen je de weg om deze grotere vaardigheden te ontwikkelen. En je hebt ze nodig. Je hebt ze nu nodig. Je had ze gisteren nodig. Je hebt ze altijd nodig gehad.

Maar je opvoeding heeft je geleerd om na te denken over dingen die weinig waarde hebben en om andere mensen te volgen alsof je deel uitmaakt van een kudde vee, om in de pas te lopen met anderen en om geobsedeerd en betrokken te raken bij het sociale discours, hoe betekenisloos en onvolwassen dat misschien ook was.

Nu doe je een stapje terug. Oefen in de rust van je kamer of je kast. Oefen op een rustige plaats in de stad of het dorp of zoek een rustig plekje op in de natuur om deze grotere vaardigheden te ontwikkelen die zo noodzakelijk zijn voor een betekenisvol en doelgericht leven.

Je wordt vaardiger als je oefent. Vraag de hulp van iemand die oefent en verder gevorderd is dan jij, als dat mogelijk is.
Weet dat je jezelf niets kunt leren. Je moet oefenen met behulp van een groter leerplan, een grotere begeleiding en een hogere kwaliteit van betrokkenheid met ten minste één andere persoon.

Denk aan de Boodschapper en wat hij moet oefenen. Neem deel aan zijn training.

Denk aan de noden in je leven en de kracht die de kunst van het zien je kan brengen als je Gods genade en kracht in je zaken wilt brengen.

Bepaalde problemen in het leven moeten intellectueel worden opgelost, vooral als het gaat om technologie of mechanische dingen, praktische dingen. Maar eerst moet je, net als de wijze timmerman, kijken en zien wat de situatie vereist. Je kijkt en ziet voordat je handelt. Je duikt niet zomaar in de situatie, tenzij het een noodgeval is.

Zien en horen zijn vaardigheden die veel waardevoller zijn dan alle praktische vaardigheden die je kunt ontwikkelen en zullen een grotere richting en grotere kracht en doeltreffendheid geven aan alle praktische vaardigheden die je ontwikkelt, in navolging van de kunst van het zien. Er zullen veel vragen rijzen over deze dingen. Schrijf ze op. Vraag om hulp. Oefen de kunst van het zien op ze. Neem een wijze metgezel, als je er snel een kunt vinden, die je conclusies kan beoordelen om te zien of ze juist zijn – juist op het niveau van Kennis.

Maak je geen zorgen over wat anderen doen. Denk niet aan de geestestoestand van het algemene publiek. Jij bent geroepen een grotere voorbereiding op je te nemen niet alleen in dienst van jezelf en je gezin, maar werkelijk in dienst van de hele wereld.

Want deze grotere vaardigheden moeten door genoeg mensen worden ontwikkeld om de mensheid in staat te stellen de grote verandering die op de wereld afkomt te begrijpen, te onderscheiden en zich voor te bereiden op haar ontmoeting met een universum van intelligent leven, waar de krachten om te zien en de krachten om invloed uit te oefenen veel groter zijn dan wat de mensheid op zichzelf kan uitoefenen.

Je moet bevrijd worden van je alledaagse en verwarde leven. Je moet bevrijd worden voor een grotere ervaring en uiteindelijk een grotere betrokkenheid bij een wereld die fundamenteel aan het veranderen is.