Wie kun je vertrouwen?

In tijden van grote veranderingen komen veel zaken aan het licht. Zwakte wordt onthuld, corruptie wordt onthuld, incompetentie wordt onthuld – binnen regeringen en instellingen en in mensen over de hele wereld. Wanneer mensen geconfronteerd worden met grote veranderingen, beginnen ze de werkelijke toestand van hun aard en gesteldheid te zien en ontdekken ze of hun fundament sterk is of niet.

De mensheid wordt nu geconfronteerd met Grote Golven van Verandering die naar de wereld komen: achteruitgang van het milieu, slinkende grondstoffen, extreem weer, veranderend klimaat, groeiende politieke en economische instabiliteit en het reële risico op oorlog tussen groepen naties over de resterende grondstoffen.

De groeiende menselijke familie drinkt uit een langzaam slinkende bron. De druk die dit zal veroorzaken – de onverwachte gevolgen, het uiteenvallen van economieën – al dit soort zaken zullen gaandeweg aan het licht komen.

Mensen zullen merken dat ze veel minder zeker zijn dan ze misschien dachten. Dit zal hun prioriteiten en hun focus in het leven veranderen en de vertrouwenskwestie zal opkomen. Wie kun je vertrouwen? Wat kun je vertrouwen? Kun je jezelf vertrouwen? Kun je andere mensen vertrouwen? Kun je je ideeën, overtuigingen of veronderstellingen vertrouwen?

Zoveel zal in twijfel worden getrokken dat je het gevoel kunt hebben dat je niets kunt vertrouwen, dat alles in beweging is. Waar je eerder op vertrouwde, is nu aan het veranderen of valt uit elkaar. Je kunt het gevoel hebben dat je je leiders, je regering, je economische instellingen, je religieuze instellingen niet kunt vertrouwen. Mensen kunnen vraagtekens plaatsen bij de grondslag van hun religieuze overtuigingen en instellingen. De grieven van mensen tegenover andere groepen en andere naties zullen worden geactiveerd terwijl ze iemand zoeken om de schuld te geven.

Jullie betreden een tijd van grote instabiliteit en onzekerheid, en dit zal veel verschillende soorten gevoelsuitbarstingen, ideeën en reacties bij mensen oproepen. De meeste daarvan zullen ongezond en nadelig zijn. In jezelf zul je een stevig fundament moeten vinden als de fundamenten van de samenleving en organisaties om je heen op de proef worden gesteld of in wanorde raken.

Vertrouwen kan hier niet gebaseerd zijn op hoop. Hoop is te zwak en wordt te gemakkelijk de bodem ingeslagen, te gemakkelijk teleurgesteld en omvergeworpen. Je vertrouwen moet gebaseerd zijn op iets groters, in jezelf en in andere mensen.

Als de Grote Golven naderen en steeds grotere gevolgen beginnen te hebben, zul je zien, misschien met ontzetting, dat zoveel dingen waar je eerder op vertrouwde of waar je eerder op rekende nu zwak en kwetsbaar zullen blijken te zijn. Mensen zullen zwak en kwetsbaar lijken. Regeringen zullen zwak en kwetsbaar lijken. Zelfs je meest rotsvaste overtuigingen over je natie of je religie kunnen zwak en kwetsbaar lijken. Dit werpt je terug op jezelf en vereist een herwaardering, een zeer serieuze en diepe herwaardering.

Veel mensen hebben hun hele leven gebaseerd op hoop en verwachtingen die gebouwd zijn op een zwakke en kwetsbare infrastructuur van de menselijke samenleving. Je zult zien hoe gemakkelijk regeringen in paniek raken, hoe gemakkelijk grote instellingen kunnen falen of aan het wankelen kunnen worden gebracht. En dit zal je wakker schudden.

Misschien wil je iemand de schuld geven. Misschien zul je anderen aanvallen. Misschien zul je boosheid en frustratie uiten, maar dit is niet echt het aanpakken van je kernbehoefte of probleem hier.

De vraag rijst: Wie kun je vertrouwen, wat kun je vertrouwen? Iedereen zal wel ergens op vertrouwen. Zelfs als het een wantrouwen is, vertrouwen ze ergens op. Misschien vertrouwen ze op verandering. Ze zullen zeggen dat alles gaat veranderen en daar zullen ze hun geloof en vertrouwen in stellen. Zelfs het meest cynische standpunt geeft vertrouwen. Men vertrouwt op zijn cynisme. Men vertrouwt op zijn ideeën. Men vertrouwt op zijn perceptie en zijn positie in het leven, zelfs als dat vertrouwen misplaatst is.

Dus in tijden van grote verandering, onzekerheid en opschudding rijst de vraag: Waarop kun je vertrouwen? Waar wil je je vertrouwen in stellen? Als je om je heen kijkt, als je serieus kijkt, als je echt kijkt om te zien en niet alleen om te oordelen, zal deze vraag moeilijk te beantwoorden zijn. Wat kun je werkelijk vertrouwen? Wat zie je dat niet voor je neus in duigen valt, of zwak en kwetsbaar blijkt te zijn, of anders blijkt te zijn dan het lijkt?

Het zal een geloofscrisis worden voor mensen over de hele wereld, zelfs in de rijke landen waar hoop en geloof en veronderstellingen meer algemeen gangbaar en evident zijn dan in de armere landen, waar mensen over het algemeen wat realistischer zijn. Fantasie en genotzucht nemen toe met de welvaart, maar ook de onthechting van het leven – een onthechting van de mensheid, een onthechting van de werkelijkheid zelf.

God heeft een diepere Geest in jou geschapen – een Geest die niet bang is, een Geest die niet in conflict leeft met zichzelf, een Geest die niet oordeelt en anderen niet veroordeelt, een Geest die zeker is, een Geest die vastberaden en gelijkmoedig grote veranderingen en omwentelingen onder ogen kan zien, een Geest die Kennis genoemd wordt. Hij wordt Kennis genoemd omdat hij verband houdt met je vermogen om diepgaande ervaringen van herkenning en weten op te doen. Deze ervaringen kunnen zelfs tegen je eigen ideeën en overtuigingen ingaan, want daar zijn ze niet aan gebonden.

Je diepere Geest verschilt zoveel van je intellect; van je sociaal geconditioneerde geest; van je persoonlijke geest die is gevormd door cultuur, familie en zelfs religie; gevormd om te denken zoals anderen, gevormd om volgzaam te zijn, gevormd om onderworpen te zijn aan andere krachten; om overtuigd en gemanipuleerd te worden, om gekneveld en gesust te worden, om gestuurd en gepacificeerd te worden.

Daarom zeggen mensen dezelfde dingen, denken ze dezelfde gedachten, doen ze dezelfde dingen. Net als kuddes vee worden ze bijeengedreven, ertoe gebracht om dit te geloven, ertoe gebracht om dat te geloven, voortdurend verzekerd door regeringen en leiders dat er voor hun welzijn wordt gezorgd, dat ze veilig zullen zijn.

Maar tegenover de Grote Golven van verandering zullen deze garanties zwak en doorzichtig blijken te zijn. En ze zullen in veel gevallen volkomen vals blijken te zijn. Dan zullen de mensen woedend zijn. Ze zullen geschokt zijn. Ze zullen ontsteld zijn. Ze zullen zich verraden voelen. Ze zullen zich misleid voelen. En ze werden misleid, en ze hebben zichzelf misleid.

Ze hebben hun autoriteit en macht toevertrouwd aan andere krachten, aan andere mensen, aan regeringen of aan een reeks overtuigingen en veronderstellingen en voelen zich nu echt kwetsbaar. En ze zijn minder geneigd om toekomstige garanties te vertrouwen.

Dit is zowel gevaarlijk als gezond. Het is gevaarlijk omdat mensen radicale dingen kunnen doen die niet in hun eigen belang zijn. Ze kunnen anderen veroordelen, iemand zoeken om de schuld te geven omdat ze zelf nog geen echte verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun leven en conditie, dus moeten ze iemand anders zoeken om de schuld te kunnen geven. En ze zullen deze schuld met verve geven. Misschien zullen ze mensen van andere naties de schuld geven, wat leidt tot verder onbegrip en de mogelijkheid van conflicten en oorlog. Zo reageert je persoonlijke geest op verandering – met angst, paniek, ergernis, veroordeling, zelfs met geweld: gewelddadige gedachten, gewelddadig gedrag, gewelddadige bedoelingen.

Maar je diepere Geest reageert helemaal niet op deze manier. Hij herkent de Grote Golven van verandering. Hij begrijpt het gebrek aan voorbereiding en bewustzijn van mensen. Hij ziet het probleem. Hij herkent de manifestaties van dit fundamentele probleem dat mensen niet verbonden zijn met Kennis in zichzelf, waardoor ze niet zien, niet weten en als gevolg daarvan niet verstandig handelen.

Ze laten zich rondleiden door mensen die van hen profiteren. Ze krijgen misschien een lichte mate van veiligheid en welvaart, maar daar geven ze zoveel voor op. Ze zijn bereid om te geloven omdat ze dat willen, omdat ze bang zijn om niet te geloven, omdat ze het gevoel hebben dat ze niet de kracht hebben om buiten deze zekerheden te denken. Dit is fundamenteel een probleem in het gebrek aan bewustzijn van mensen over Kennis.

Heb je liever dat een regering je leidt, of dat een financiële instelling je leidt, of dat God je leidt? Je leiders kunnen net zo blind zijn als ieder ander, leven op basis van valse veronderstellingen, geloven vastberaden en vurig in hun eigen ideeën en de rechtvaardiging van hun daden, zoals de blinde de blinde leidt. Je wilt geloven omdat je bang bent om niet te geloven, want waar kun je anders op vertrouwen zonder dat?

Deze schok is heilzaam omdat het je de kans geeft om in te zien hoe zwak en broos het fundament van de menselijke beschaving is en hoe vatbaar voor fouten alle mensen zijn. En je zult zien dat er echt iets anders in mensen zit – misschien zie je het maar bij een paar mensen – dat echt wijs is.

Je hebt een natuurlijk vertrouwen in mensen die deze wijsheid en dit mededogen tonen. Deze mensen zijn natuurlijk niet perfect. Ze kunnen cruciale fouten maken, maar ze hebben een bepaalde kwaliteit die hen onderscheidt van anderen en die van nature jouw gevoel van respect en vertrouwen oproept. Hoewel deze mensen fouten kunnen maken, functioneren ze vanuit een hogere standaard. Ze zijn hier werkelijk om te dienen, en dit overstijgt hun eigenbelang in de zaak. Dit komt omdat je Kennis in hen herkent – een diepere kracht, een grotere drijfveer, een waarachtiger motivatie.

Ontgoocheld en teleurgesteld zijn in anderen en in leiders van regeringen, het bedrijfsleven en religie is gezond omdat het je dwingt je eigen overtuigingen en veronderstellingen opnieuw te overdenken en in overweging te nemen dat er misschien een diepere kracht in je schuilt die veel betrouwbaarder en consistenter is. Dit opent de deur. Deze onderkenning kan zich voordoen. Zij is niet gegarandeerd.

In tijden van grote verandering en omwenteling zullen mensen heel domme dingen doen. Ze zullen andere mensen pijn doen. Ze kunnen zelfs zichzelf pijn doen. Maar er is een kans dat ze zullen zien dat er een diepere kracht en aanwezigheid in hen schuilt die geen product is van sociale conditionering of sociale patronen. Het is geen product van cultuur, geloof of traditie.

Hier bevind zich iets heel onconventioneels in jou – een vrije Geest, een Geest die niet gecorrumpeerd is, een Geest die voorbij overtuiging en manipulatie reikt. Dit is niet de geest waarmee je elke dag denkt. Dit is een diepere Geest.

Mensen zeggen dat ze zichzelf vertrouwen. Misschien verklaren ze zelfs dat ze alleen zichzelf vertrouwen. Maar wat vertrouwen ze werkelijk in zichzelf – hun ideeën, hun overtuigingen, hun veronderstellingen, hun politieke opvattingen, hun religieuze overtuigingen?

Wat bedoelen ze hier? Gaan ze vertrouwen op hun emoties, die zo gemakkelijk aangewakkerd kunnen worden door angst, teleurstelling en verwijten? Gaan ze vertrouwen op hun natuurlijke instincten, die in veel gevallen echt gewelddadig en destructief kunnen zijn? Wat gaan ze in zichzelf vertrouwen? Waarover hebben ze het hier als mensen zeggen dat ze op zichzelf gaan vertrouwen?

Dit kan net zo dwaas en bedrieglijk zijn als al je vertrouwen stellen in een of ander instituut of een aantal regeringsleiders die je eigenlijk niet kent, omdat het vertrouwen stellen in dezelfde oppervlakkige intelligentie is. Geloven in je eigen sociale conditionering is echt niet anders dan geloven in de sociale conditionering van iemand anders. Je gelooft in hetzelfde.

Misschien heb je het gevoel dat je meer controle hebt over je sociale conditionering, maar de meeste mensen hebben dat echt niet. Ze volgen die gewoon slaafs en wanneer dit hen teleurstelt, proberen ze de schuld buiten zichzelf te leggen. Om te voorkomen dat ze zichzelf iets verwijten, proberen ze anderen de schuld te geven, iemand buiten zichzelf te vinden op wie ze hun woede en frustratie kunnen afreageren.

Zeggen dat je op jezelf vertrouwt, zou pas echt verstandig zijn als je het over Kennis zou hebben, maar Kennis bestaat buiten het domein en het bereik van het intellect. Zij kan niet intellectueel begrepen worden omdat ze een kracht en een macht is die ouder en duurzamer is dan je persoonlijke geest. Het is alsof je een kind vraagt om de realiteit van zijn ouders te begrijpen.

Kennis functioneert op een ander niveau. Zij is niet van deze wereld, maar ze is in deze wereld om een missie te vervullen, om een hoger doel te ervaren en tot uitdrukking te brengen. Dit is jouw missie en jouw hogere doel. In het licht hiervan kunnen teleurstellingen en radicale veranderingen, hoe moeilijk of stressvol ook, werkelijk heilzaam zijn. Vanuit de positie van Kennis gezien, zijn de Grote Golven van verandering de perfecte gelegenheid om een groter doel tot uitdrukking te brengen en grotere geschenken aan de mensheid te geven.

Toch bekijk je dit met nuchterheid omdat je de grote risico’s op menselijk lijden en verlies van levens hier begrijpt, dus je neemt dit niet licht op. Het is uiterst riskant. Verandering, als die echt is, is erg riskant. De uitkomst is niet verzekerd. Mensen vergaat het misschien niet goed of overleven het zelfs niet. Kennis is hier heel nuchter over. Ze is niet lichtzinnig. Ze is niet zo zelfverzekerd dat ze de uitkomst kan verzekeren, maar daar gaat het haar niet om en daar ligt haar nadruk ook niet op. Kennis is hier om te dienen.

Omdat zij onsterfelijk is, is ze niet bang voor de dood. Ze wil gewoon deze kans om te dienen niet verliezen. Nadat er zoveel is gedaan om je op de wereld te zetten, en nadat er zoveel invloed op je leven is uitgeoefend om te voorkomen dat je vreselijke fouten maakt, of je leven voortijdig weggeeft, of je kans om bij te dragen aan een wereld in nood vernietigt, wil Kennis je absoluut behouden – je geest, je denkende geest en je lichaam behouden. In dit opzicht zal ze je beschermen en je begeleiden met de wijsheid die je nergens anders kunt vinden.

Kennis kijkt heel anders naar de wereld. Ze ziet de noodzaak voor Kennis. Ze onderkent dat zelfs in welvaart mensen zichzelf voortdurend kunnen verloochenen en hun toekomst kunnen ondermijnen. Ze ziet verder dan de illusie van succes en mislukking. Het ziet voorbij de illusie van liefde en angst omdat de meeste mensen niet begrijpen wat liefde en angst werkelijk zijn. Ze ziet Kennis en de behoefte aan Kennis in de wereld. Ze kijkt met mededogen. Ze kijkt met wijsheid. En ze kijkt zonder zelfbedrog. Ze ziet het probleem. Ze ziet de risico’s. Ze ziet de behoeften. Ze kijkt voortdurend. Ze gaat niet op in fantasie. Ze wordt niet afgeleid. Ze laat zich niet meeslepen door beloften van liefde, geluk en verlichting. Maar ze is ook niet doodsbang voor de wereld in haar wreedheid, lijden en verloedering.

Jouw persoonlijke geest kan zo niet denken. Je kunt proberen jezelf te zuiveren. Je kunt jezelf overgeven aan tientallen jaren van spirituele beoefening, maar je persoonlijke geest kan dit niet. Hij is nog steeds een product van de wereld.

Mensen proberen hun intellect voorbij dwaling, illusie en misinterpretatie te brengen, maar ze merken dat ze niet verder komen. En dan ervaren ze een oordeel of veroordeling, angst of schuld, of lust of verlangen, en ze beseffen dat het eigenlijk dezelfde oude geest is. Misschien zijn ze objectiever geworden. Misschien worden ze minder beïnvloed door deze persoonlijke geest, maar het is dezelfde oude geest.

Net zoals je je lichaam niet echt kunt veranderen zonder extreme handelingen, zonder jezelf te verminken, kun je je voorkomen niet echt veranderen voorbij een bepaald punt. Je kunt je persoonlijke geest niet voorbij een bepaald punt veranderen. Wat veranderd is je relatie ermee.

In plaats van slaafs je gedachten en gevoelens te volgen en te denken dat je geest is wie je bent, begin je er objectiever naar te kijken. Je ziet dat je denkende geest – je gedachten, je overtuigingen, je houdingen – echt niet is wie je bent. Het is een uiterlijke expressie van wie je bent, maar wie je werkelijk bent is iets diepers, meer diepgaand.

Het is alsof je naar het oppervlak van de oceaan kijkt – de ene dag kalm, de volgende dag turbulent, altijd veranderend, altijd meegesleurd door de winden van de wereld. Kijk je naar het oppervlak van de oceaan en ken je de oceaan? Natuurlijk niet. Je kunt het leven dat de oceaan bevat niet vanaf het oppervlak zien. Misschien zie je het bewijs van een paar levensvormen – walvissen en dolfijnen en vissen – maar je kunt niet zien wat er werkelijk in deze oceaan leeft. Je kunt niet op een bergtop staan en naar het bos beneden kijken en alles kennen wat daar leeft, tenzij je er gewoond hebt. Kijk niet naar de geest, naar de oppervlakte, en denk dat je de geest begrijpt.

Diep in jou bevindt zich Kennis. Het is de diepere Geest in jou, een Geest die zo verschilt van je intellect dat je ze niet eens met elkaar kunt vergelijken. Deze Geest weet. Deze Geest ziet. Deze Geest wacht. Deze Geest leidt.

Want zie je, God weet dat de wereld extreem moeilijk is en dat leven in Afscheiding extreem gevaarlijk is. Daarom heeft God Kennis in je geplaatst om je te begeleiden, je te beschermen en je te leiden om je grotere doel in de wereld te ontdekken – binnen de omstandigheden van de wereld zoals die is en zoals die zal zijn.

Je bent niet de wereld ingezonden om jezelf in een staat van eeuwig comfort en zelfverzekerdheid te brengen. Je bent de wereld ingezonden om te werken, om dingen te bereiken, om diepe verbindingen met anderen aan te gaan. Dingen zoeken die verder gaan dan dit of dingen denken die hiermee in strijd zijn, is een soort zelfverraad.

En moedigt jullie cultuur dit niet aan? Vindt jullie samenleving dit niet belangrijk, dit zelfverraad – dat je aanmoedigt om machtig en rijk te zijn, om plezier te hebben, om in grote welvaart te leven, om bewonderd en gevreesd te worden?

De visionairen en heiligen van de maatschappij kunnen tot armoede en vervolging vervallen, maar oh haar rijkaards worden geïdealiseerd en in hoog aanzien geplaatst. Degenen die hun verbinding met Kennis hebben verloren en zichzelf hebben overgegeven aan het zoeken naar macht en voorkeursbehandeling in de wereld, zijn dat degenen die je zou willen evenaren? Is dat wat je voor jezelf wenst?

Natuurlijk, je hebt een zekere mate van veiligheid nodig. In basisbehoeften moet worden voorzien. Je hebt een stabiele omgeving nodig. Je hebt kansen nodig. Ja, natuurlijk. Kennis weet dat en ondersteunt dat. Maar mensen hebben dit echt veel verder gebracht dan hun authentieke behoeften.

Dus je hebt hier een afwijkend leven, een leven dat voortdurend instabiel is, een leven dat gedreven wordt door angst en hebzucht. Het is een vervorming en in sommige gevallen is het een gruwel. In tijden van grote verandering realiseer je je eindelijk dat je dit niet kunt vertrouwen. Misschien wordt je geloof erin aan het wankelen gebracht. Misschien wordt je slaafse vasthouden hieraan aan het wankelen gebracht en in twijfel getrokken. En dit is een goede zaak, zie je.

In tijden van schijnbare welvaart slapen de mensen. Weinigen trekken hun toestand in twijfel of de geldigheid van hun leven of de zin of waarde van wat ze doen. Maar in tijden van teleurstelling zijn mensen veel alerter, veel bezorgder. Dit genereert bij veel mensen een gezond zelfonderzoek en een herwaardering.

Als deze herwaardering succesvol is, zal ze je naar Kennis brengen. Als teleurstelling heilzaam is, zal dat je naar Kennis brengen. Als onzekerheid productief is, zal het je naar Kennis brengen. Als teleurstelling je echte waarde oplevert, brengt het je tot Kennis.

Je begrijpt Kennis niet. Misschien denk je dat zij zwak en vluchtig is, een soort romantisch idee, een soort hoop of een wens. Misschien denk je dat ze niet substantieel genoeg is om echt je fundament in het leven te zijn. Je hecht nog steeds waarde aan je technologie. Je hecht nog steeds waarde aan je instituten en overtuigingen en ideeën, omdat je denkt dat ze jou en de wereld zullen redden.

Maar als je kijkt naar de individuen die in de loop van de geschiedenis de grootste positieve invloed op de mensheid hebben gehad, dan zul je zien dat zij individuen waren die geleid werden door een diepere en meer doordringende kracht en een waarachtiger intentie. En ze toonden een grotere moed en integriteit. Zij werden geleid door Kennis, net zoals jij geleid moet worden door Kennis.

Hoe kun je Kennis vertrouwen? Je ervaart haar nauwelijks. Ze is er niet wanneer je haar wilt. Ze geeft je niet wat je wilt. Ze beantwoordt niet al je vragen. Ze stelt je niet gerust op de manier waarop jij gerustgesteld wilt worden. Hoe kun je dit ding dat Kennis heet vertrouwen?

Zoals alles, moet echt vertrouwen gebaseerd zijn op ervaring. Het kan niet zomaar een hoop, een wens of een idee zijn. Je bouwt je vertrouwen in Kennis op door Kennis te volgen en te zien hoe ze mensen en situaties, kansen en inzichten in je leven brengt die je anders niet gevonden zou hebben.

Je leert Kennis te vertrouwen omdat je je realiseert dat ze niet voor de gek wordt gehouden door de wereld en dat je op de een of andere manier gevoelens of voorgevoelens had over dingen voordat ze gebeurden. Je voelde terughoudendheid voordat je fouten maakte. Je voelde aanmoediging, maar gaf er vervolgens geen gevolg aan. Je koos je voorkeuren, die allemaal gebaseerd zijn op angst, de angst om niets te hebben. Je volgde dit terwijl je diepere natuur je iets anders vertelde. Je wilde dit ding bezitten, maar de Kennis in jou was stil en toonde helemaal geen interesse.

Na verloop van tijd en ervaring in het nemen van de Stappen naar Kennis, begin je het grote verschil te zien tussen hoe Kennis reageert op dingen en hoe je intellect en geest reageren op dingen, en hoeveel energie je besteedt aan dingen van weinig of geen waarde of gevolg, het nastreven van dingen van weinig of geen waarde of gevolg – je emotioneel tekeergaan, je woede-uitbarstingen, je toegeven aan zelfmedelijden. Al dat soort zaken gebeuren, en Kennis is er gewoon.

Je ziet hier het contrast dat je persoonlijke geest als het oppervlak van de oceaan is – altijd turbulent, altijd veranderend, altijd in beroering gebracht door de wereld en door externe krachten. En dan heb je de diepere wateren, die werkelijk de oceanen over de hele wereld in beweging brengen. En er is meer leven onder het oppervlak.

Dit contrast zal je na verloop van tijd zonder twijfel laten zien dat er een grotere Intelligentie in je huist die echt niet op hetzelfde niveau functioneert als je persoonlijke geest, en dat je je levenskracht opbrandt in reactie op dingen aan de buitenkant, terwijl er in werkelijkheid een dieper bewustzijn in je zit dat niet echt door deze dingen wordt beïnvloed. Het kijkt en wacht. Het probeert je leven op het juiste spoor te houden, je ervan te weerhouden te ver uit koers te raken, je ervan te weerhouden je leven weg te geven aan mensen, plaatsen of dingen nog voordat je weet wat je leven is.

Hoeveel mensen zijn op hun trouwdag de ceremonie ingegaan met een groot gevoel van innerlijke terughoudendheid – Kennis die hen ervan probeert te weerhouden hun leven weg te geven voordat ze weten wie ze zijn en waar ze naartoe gaan? Hoeveel mensen hebben in dit opzicht toegegeven aan de bedoelingen van anderen? De druk van hun familie; de verwachtingen van hun ouders; de uitspraken van hun religieuze leiders; de algehele druk van hun culturen; die hen in een leven duwen dat niet echt hun leven is; die hen dwingen om te geloven, te accepteren en zich neer te leggen bij een reeks omstandigheden die niet hun werkelijke bestemming en doel in de wereld vertegenwoordigen.

De tragedie hiervan zie je overal, onder de rijken, onder de armen, overal. Jij weet wat dit is, want jij bent er ook aan onderworpen geweest. Het is het werkelijke dilemma van je leven, zie je. Het is de strijd in jezelf.

Kennis vecht niet. Ze gaat eenvoudigweg in de richting die zij moet gaan. Ze heeft een bestemming hier in deze wereld. Dat is jouw bestemming – een bestemming om bepaalde mensen te ontmoeten, om bepaalde taken te volbrengen.

Denk niet dat wat je nu doet en de mensen met wie je nu bent deze bestemming vertegenwoordigen, want in de meeste gevallen zal dat niet zo zijn. Gebruik dit niet als een soort rechtvaardiging voor je huidige bezigheden.

Je kunt je verstand, je denken, je gevoelens overtuigen omdat je bevestiging wilt, omdat je niet onder ogen wilt zien dat je veel fouten en beoordelingsfouten hebt gemaakt. Maar je kunt Kennis niet overtuigen. En je kunt niemand anders overtuigen die sterk is met Kennis. Ze zullen er dwars doorheen kijken. Net zoals ze dwars door elk slim en ingenieus trucje heen kijken dat mensen voor zichzelf creëren of van anderen aannemen om te proberen voordeel te behalen.

Dit is de kracht van Kennis. Ze kan niet voor de gek worden gehouden. En na een tijdje, vooral in het licht van de grote verandering, realiseer je je dat je niet voor de gek gehouden wilt worden. Je wilt je leven niet geven aan dingen die geen substantie, geen stabiliteit, geen toekomst hebben. Je wilt niet meer geconfronteerd worden met dat soort teleurstelling en frustratie.

Hier kan teleurstelling je echt dienen, om je tot Kennis te brengen. Hier zal eerlijk zijn over je gevoelens, in plaats van je gelukkiger voor te doen dan je werkelijk bent, je echt dienen. Het is het beginstadium van bevrijding. Om te blijven geloven in dezelfde dingen die niet echt zijn is gewoon jezelf en je leven opnieuw toewijzen aan verdere teleurstelling.

Kennis roept je. Ze adviseert je elke dag. Ze praat niet tegen je zoals je geest tegen je praat, zoals je tegen jezelf praat. Het is meer een soort aantrekkingskracht. Ze geeft zich aan bepaalde dingen en niet aan andere dingen. Ze geeft een richting aan. Het is een invloed. Het is een kracht.

Je geest, je denkende geest, kan een miljoen dingen aan- en afgepraat worden. Maar Kennis heeft gewoon richting. Misschien zal ze tegen je zeggen: “Doe dit niet. Zeg dit niet. Leg je hier niet vast. Volg dit. Geef jezelf hieraan.” Dat is de omvang van haar conversatie. Ze is geen kleine kletskous die voortdurend babbelt om zichzelf gerust te stellen, om geaccepteerd te worden, om indruk te maken op anderen. Ze is zo anders, zie je, verfrissend anders.

Je bent de wereld ingezonden met een doel. Kennis bevat dat doel. Kennis drijft dat doel aan. Kennis is er om je ervan te weerhouden jezelf aan andere dingen over te geven, jezelf voortijdig toe te vertrouwen, cruciale fouten te maken. Kennis is er om je te leiden, maar je moet tot Kennis komen. Je moet leren met Kennis te verblijven, een verbinding met Kennis op te bouwen, de Stappen naar Kennis te zetten.

Het is je denkende geest die zich hier moet overgeven. Kennis is hier niet om je kleine dienaar te zijn. Jij bent hier om Kennis te dienen. Dat is het verschil, zie je, dat het verschil zal maken in je ervaring en in wat je zult kunnen zien, weten en doen.

In het begin behandelen mensen Kennis als een bron. “Nou, ik wil gewoon inzichten hebben wanneer ik ze wil, dus ik ga het gewoon aan Kennis vragen,” alsof Kennis er is als een soort persoonlijke raadgever – een bron.

Kennis is geen bron voor het intellect. Het intellect is een bron voor Kennis. Dit betekent een complete verschuiving, zie je, een keerpunt, alsof je in jezelf aan de andere kant van de berg moet komen. En daarom is het een reis en kent deze vele stappen. Kennis zal niet worden gebruikt als bron voor je dwalende verlangens. Ze blijft gewoon stil en je zult denken dat ze er niet is.

Je intenties moeten vanuit een diepere plaats in jezelf komen, en je moet in de loop van de tijd het vertrouwen opbouwen dat Kennis er is, dat zij krachtig en wijs is. God vraagt je niet om dit meteen te geloven, maar je moet beginnen de verbinding met Kennis op te bouwen en te zien dat Kennis jouw welzijn, jouw succes en jouw echte belofte in zich draagt, ongeacht de omstandigheden aan de buitenkant. Dat zijn alleen maar problemen om op te lossen.

Het begin van je reis naar Kennis vereist een diepe evaluatie van waar je bent, wat je doet, met wie je bent, je sterke punten, je zwakke punten, je middelen, je verplichtingen, alles. Als je ouder bent, zul je deze herwaardering op een heel uitgebreide manier moeten doen, want waar je leven naar toe moet en waar het nu is, zijn niet hetzelfde. Dus moet je alles wat je doet opnieuw overdenken en overwegen hoe je daar gekomen bent. De Leer in De Weg van Kennis zal je laten zien hoe je deze evaluatie op zo’n manier kunt doen dat het je wijsheid en inzicht zal geven en niet simpelweg zal leiden tot verdere verwarring en vervreemding van jezelf.

Wie en wat kun je vertrouwen? Er zijn in werkelijkheid maar twee keuzes. Je hebt Kennis en je hebt al het andere – Kennis in jezelf, Kennis in anderen. De keuzes zijn eenvoudig maar vereisen een zeer groot onderscheidingsvermogen om dit in het dagelijkse leven te herkennen. Het is dit onderscheidingsvermogen dat je moet cultiveren en je zult het cultiveren als je het contrast ziet tussen Kennis in jezelf en alle kronkelingen van je persoonlijke geest.

Dan zul je zien wat werkelijk betrouwbaar is. Dan zul je zien wat moet dienen. Je zult de kracht zien. Je zult zien dat de geest en het lichaam voertuigen zijn voor Kennis om zich uit te drukken in de wereld. En je zult zien dat Kennis je ware Zelf vertegenwoordigt, je diepere natuur en de diepere stroming van je leven.