Er zijn drie stadia in het proces van zien, weten en handelen.
Je ziet een teken. Iets stimuleert je. Je herkent dat er iets moet gebeuren. Er is een tijd van contemplatie, een tijd van weten wat dit is, de behoefte voelen om het in je geest en je hart op te nemen. Dan is er een tijd van actie.
Het wetende aspect hiervan, het tweede deel van dit proces, houdt een diepere resonantie en zelfonderzoek in. Men moet zich afvragen: “Is dit de waarheid? Moet ik hier actie op ondernemen?” Je kunt zelfs een standpunt innemen tegen wat je ziet om te zien wat voor reactie er in je opkomt. Je kunt het op deze manier testen. Je kunt het uitdagen. Maar uiteindelijk, als het waar is, zul je zien dat er een grote zekerheid is dat er actie ondernomen moet worden met betrekking tot dat wat je ziet en weet.
De derde fase is actie ondernemen. Hoe eerder je actie onderneemt, hoe beter. Slechts in zeldzame gevallen biedt wachten enig voordeel. De meeste mensen zijn veel te laat met actie ondernemen als het gaat om dingen die ze gezien en geweten hebben.
De actie zelf kan uit vele fasen bestaan. Het kan een heel lang proces zijn. Zelfs een specifieke verandering die in iemands leven moet worden ondernomen, kan vele stappen bevatten. Misschien ken je alleen de eerste paar, maar het is noodzakelijk om met Kennis te bewegen. Alleen dan zul je weten of wat je ziet waar is. Alleen dan zul je het grote belang ervan voor je leven kennen.
Het kost tijd om je denken en je omstandigheden te veranderen. Het kost tijd, plannen en nadenken om je uiterlijke omstandigheden te veranderen of om je relatie met bepaalde mensen te veranderen. Deze dingen kosten allemaal tijd. In veel gevallen kunnen ze moeilijk zijn vanwege de ontstane hechtingen en het gebrek aan vertrouwen in jezelf.
