Omgaan met Woede en Frustratie

Iedereen ervaart woede en frustratie. Er zijn veel dingen die frustratie teweegbrengen en die woede opwekken. Zeker, niet uitgekomen verwachtingen is één oorzaak. Dat je verlangens worden gedwarsboomd of tegengehouden is een andere oorzaak. En het niet willen of niet kunnen uitdrukken van je diepere gevoelens is een andere oorzaak van woede en frustratie. Zie je, elk van deze drie oorzaken kan in de loop van de tijd verzacht en uitgewerkt worden, vaak met hulp van anderen, soms met professionele hulp.

Zeker, teleurgesteld worden in je verlangens is iets dat beteugeld kan worden, afhankelijk van hoe jij je verhoudt tot je eigen verlangens en hoe authentiek deze verlangens werkelijk zijn. Waar komen ze binnen in jezelf vandaan? Zijn het alleen maar wensen? Zijn het emotionele behoeften of gehechtheden? Of vertegenwoordigen ze een diepere behoefte binnen in jou?

Teleurgesteld worden in je verwachtingen is gewoonweg onderdeel van het leven. Er zijn zoveel dingen die niet zo geweldig zijn als je verwacht. De sensatie van bezit, bijvoorbeeld, is van heel korte duur, om snel vervangen te worden door de last van bezit. Liefde en romantiek kunnen snel vervangen worden door de moeilijkheid om een eerlijke en betekenisvolle relatie met een ander aan te gaan, gebaseerd op een groter doel in het leven en persoonlijke compatibiliteit. Je verwachtingen van jezelf zullen zeker teleurstellend zijn als je merkt dat je niet aan deze verwachtingen kunt of wilt voldoen.

Daarom is het hebben van tegenvallende verwachtingen gewoon onderdeel van het leven en kan het heel leerzaam zijn als je dit goed begrijpt, als je je eigen verwachtingen opnieuw kunt evalueren om te zien wat echt realistisch is en wat niet, wat echt vervuld kan worden en wat niet. En vertegenwoordigen deze verwachtingen gewoon de fascinaties of de fantasieën van de geest, of vertegenwoordigen ze diepere psychologische of emotionele behoeften of, nog verder dan dat, vertegenwoordigen ze een diepere behoefte van de ziel?

De moeilijkheid om je gevoelens te uiten wordt veroorzaakt door vele krachten: remming in jezelf, sociale conditionering, sociale verantwoordelijkheid. Het kost een mensenleven om je eigen diepere ervaringen te leren herkennen, ervaren en constructief uit te drukken. Je cultuur vereist misschien dat je je op een beschaafde en aangename manier gedraagt, maar dat weerspiegelt niet je diepere ervaring. Daarom moet je manieren vinden om je diepere ervaring te leren herkennen en manieren te vinden om deze constructief uit te drukken.

Maar in Onze verhandeling van vandaag gaan We het hebben over een diepere oorzaak voor woede en frustratie, een diepere oorzaak die niet eenvoudigweg kan worden opgelost door te werken met iemands eigen psychologie en iemands eigen persoonlijke dynamiek. Want hoewel je je verwachtingen kunt bijstellen, hoewel je je verlangens kunt temperen, hoewel je constructieve manieren kunt leren om diepere gevoelens met andere mensen of met bepaalde mensen uit te drukken, blijft er een diepere oorzaak voor woede en frustratie. Als deze diepere oorzaak niet herkend en aangepakt wordt, nou, dan zal je voortdurend moeten leven met een gebrek aan vervulling en herkenning op een dieper niveau. En dit zal een soort zeer irrationele woede en frustratie voortbrengen.

Zelfs als je geleerd hebt om met heel weinig verwachtingen in het leven te staan, zelfs als je heel open en meegaand was, zou je nog steeds deze diepere behoefte, deze diepere kwestie hebben om aan te pakken. Zelfs als je door de tijd heen en door moeilijke leersituaties hebt geleerd hoe je je diepere emoties bij bepaalde mensen op een constructieve manier kunt herkennen en uitdrukken, zul je nog steeds deze diepere behoefte, deze diepere frustratie binnen in jezelf hebben. Zelfs als je je opvattingen en overtuigingen hebt gematigd, zelfs als je heel flexibel en mededogend bent geworden, heel tolerant – allemaal belangrijke aspecten, natuurlijk – zelfs als je deze in de loop van de tijd en door veel inspanning hebt ontwikkeld, zou je nog steeds deze diepere behoefte, deze diepere frustratie en een diepere oorzaak voor woede hebben.

Terwijl het dus belangrijk is om het probleem van woede en frustratie aan te pakken op het niveau van je persoonlijke dynamiek en psychologie, op het niveau van je verlangens en verwachtingen en de behoefte om jezelf effectief uit te drukken met andere mensen, is er hier een diepere roeping.

Als je niet het leven leidt waarvoor je echt bedoeld bent, zul je ontevreden zijn. Zelfs als je idyllische omstandigheden hebt gecreëerd, zelfs als je jezelf hebt gepositioneerd in een leven met veel comfort en esthetisch plezier, zul je erg ontevreden zijn. Als je niet leeft en doet waarvoor je hier gekomen bent, nou, dan zal het verbeteren van je omgeving of het manipuleren van je psychologie niet genoeg zijn om de diepe ontevredenheid en frustratie die je zult voelen over je leven tegen te gaan.

Hier moet een grotere eerlijkheid aan te pas komen. Je kunt beweren dat je een groter doel leeft, dat je echt doet waarvoor je hier gekomen bent. Je kunt dit tegen jezelf zeggen. Je kunt andere mensen hiervan verzekeren. Je kunt jezelf dit aanpraten. Maar als je voortdurend gefrustreerd bent, gemakkelijk geïrriteerd, gemakkelijk van streek, dan kun je er zeker van zijn dat er een diepere behoefte in je is die niet vervuld wordt.

De eerste stap is hier om te erkennen dat je voor een groter doel naar de wereld bent gekomen. Je bent niet gewoonweg op een dag aangespoeld op de kust, een soort biologisch ongeluk, of een soort vergissing in de kosmos, of dat dit alleen maar de plek is waar je toevallig bent. Je bent hier met een groter doel. Maar dit doel wordt diep in je bewaard in een dieper bewustzijn.

Je kunt het niet achterhalen met je intellect. Het is geen geloof of een verzameling overtuigingen. Als je echt eerlijk bent tegen jezelf, moet je echt erkennen dat je niet weet wat dit is. Misschien heb je stappen in de goede richting gezet. Misschien zijn er bepaalde dingen op hun plaats gevallen in je leven. Misschien heb je echt vooruitgang geboekt. Maar je kunt niet definitief zeggen wat dit is, want het is geen definitie. Het is geen idee. Het is geen geloof. Het is geen verklaring.

Als je in de juiste richting beweegt, zul je een diepere resonantie binnen in jezelf voelen. Als dat niet zo is, zul je een dissociatie met jezelf voelen, een soort grote muur tussen je bewuste geest en je diepere werkelijkheid.

En terwijl je misschien probeert om aan de buitenkant gestimuleerd te blijven – in beslag genomen door een druk leven, door overmatige betrokkenheid bij andere mensen, door een vol programma – word je nog steeds geconfronteerd met deze muur binnen in jezelf. Het is alsof je aan de oppervlakte van je geest leeft en geen idee hebt wat er zich onder de oppervlakte bevindt.

Dit is de tragedie voor zoveel mensen. Ze werken zo hard om een goed leven te hebben. Ze spannen zich zo hard in om te proberen relaties, bezittingen en kansen voor zichzelf te verwerven, en toch hebben ze nog niet deze grote barrière binnen in zichzelf gepasseerd die hen ervan weerhoudt een diepere beweging en richting in hun leven te voelen en te kennen en te ervaren.

Dus zelfs als ze succesvol zijn in wereldse termen en veel van hun doelen hebben bereikt, succesvol zijn geweest terwijl anderen gefaald hebben, financiële stabiliteit of zelfs rijkdom hebben bereikt, zijn ze een onbekende voor zichzelf. Ze denken dat ze hun geest en hun gedachten en hun overtuigingen en hun houdingen en hun psychologische aspecten zijn. Ze identificeren zich met de oppervlakte, maar ze hebben geen echt besef van zichzelf.

Dus ongeacht wat ze voor zichzelf verwerven, zijn hun pleziertjes klein, en is hun frustratie groot, en werken ze als slaven om deze dingen te verkrijgen. En zoals vaak het geval is, zijn ze oneerlijk tegenover zichzelf en andere mensen om te proberen voordeel te behalen, er goed uit te zien, goedkeuring en gunst te winnen.

Met als gevolg dat hun leven een soort schijnvertoning is. Het is niet authentiek. Het is allemaal voor de show. Ze identificeren zich met hun bezittingen, met hun huis, met hun baan, met hun sociale status. Ze hebben geen echt besef van zichzelf en helaas beperkt dit in hoge mate hun vermogen om enige vorm van affiniteit te ervaren met wie of wat dan ook in het leven.

Dus leven ze in een soort bubbel, een bubbel die zo gemakkelijk bedreigd wordt door een veranderende wereld en door de grote veranderingen die in de toekomst op de wereld afkomen. Hun geluk is met onderbrekingen en van korte duur en gemakkelijk bedreigd door het leven om hen heen.

Zelfs als ze een blij gezicht opzetten, een blij gedrag vertonen, zit er in hun binnenste een onrustige frustratie. Ze vechten tegen depressie. Ze vechten tegen innerlijke conflicten om een blij gezicht naar de wereld op te zetten, omdat ze zich niet echt verbonden hebben met wie ze zijn en waarom ze hier in de wereld zijn en de diepere richting die hun leven op moet gaan en altijd al had moeten gaan.

Als mensen een andere weg kiezen, raken ze uiteindelijk zo verdwaald dat het bijna onmogelijk lijkt om hun weg terug te vinden. Maar God heeft een diepere Intelligentie binnen in ieder mens geplaatst, een Intelligentie Kennis genaamd. En zij kent de weg terug, want zij heeft jou nooit verlaten, en zij bezit nog steeds jouw grotere doel in het leven. Zelfs al zou je negentig jaar oud zijn en een heel leven hebben geleefd, dan nog heeft zij een groter doel voor jou.

Maar naarmate je ouder wordt, zou je bereid moeten zijn om terug te krabbelen. Je zou bereid moeten zijn om ongedaan te maken wat je hebt gecreëerd. Je zou bereid moeten zijn om lang gekoesterde overtuigingen en houdingen in twijfel te trekken en zelfs opzij te zetten. Je zou je positie ten opzichte van je vrienden en familie moeten veranderen, die je poging om weer een echte verbinding met je diepere leven te krijgen misschien helemaal niet begrijpen, herkennen of steunen. Dat is dan heel moeilijk. Niet onmogelijk, maar moeilijk.

Het is net als het spel van warm en koud. Als je eerlijk bent tegenover jezelf, wordt je leven warmer en gaat meer resoneren. Als je verkeerde ideeën over jezelf in stand blijft houden en je overgeeft aan dingen die je leven niet in de richting leiden waarvoor het bedoeld is, wordt je leven kouder en kouder. Je zult je verlangens slaafser navolgen. Je zult bozer zijn op de wereld, je zult bozer zijn op andere mensen en je zult bozer zijn op jezelf.

Kennis binnen in jou kan je terugbrengen, maar dat zal tijd kosten. En het zal niet gemakkelijk zijn omdat je zoveel ongedaan moet maken, zowel in je uiterlijke leven als binnen in je eigen geest. Dit vergt moed en kracht en vastberadenheid. Je moet tegenslag en teleurstelling van andere mensen onder ogen zien. Je moet onzekerheid binnen in jezelf onder ogen zien. Je zult aan jezelf twijfelen, en je afvragen of je gek aan het worden bent.

“Wat doe ik met mijn leven dat ik de dingen die ik tot nu toe deed niet meer wil doen? Ik wil ze niet meer doen. Ik ben moe van oppervlakkige, betekenisloze relaties. Ik ben het zat om een slaaf te zijn die dingen van weinig waarde probeert te verwerven. Mijn ziel heeft honger. Ze is behoeftig. Ze heeft echte verbondenheid met mensen nodig. Ze heeft een betekenisvol leven nodig en ik leef dat leven niet. Mijn leven is schijn. Het is een aanpassing aan andere mensen. Het is een opoffering voor rijkdom of schoonheid of voordeel.”

Er ligt hier een heel moeilijke opgave wanneer je je realiseert dat je leven werkelijk niet is wat het moet zijn. Je leeft niet het leven dat je bedoeld was om te leven. Je bent niet trouw aan jezelf. Je bent ver afgedwaald en moet nu je weg terugvinden.

Je bent verdwaald in de wereld. Ze heeft je in haar ban. Ze heeft je geconditioneerd. Ze heeft je overgehaald om een bepaalde manier te zijn, om op een bepaalde manier te handelen, om je op een bepaalde manier te gedragen, om aan bepaalde sociale eisen te voldoen, om aan de verwachting van je familie of je cultuur of religie of al het bovenstaande te voldoen. En je voelt je verloren.

Op de een of andere manier kun je dit gevoel niet meer van je afschudden. Je kunt jezelf niet verliezen in constante stimulans. Je kunt jezelf niet verliezen in je baan. Je kunt jezelf niet verliezen in het najagen van romantiek. Je kunt jezelf niet verliezen in je hobby’s of je fascinaties omdat je fundamenteel niet in het reine bent met jezelf. En als je je niet goed voelt bij jezelf, dan voel je je niet goed bij de mensen met wie je bent. Voel je je niet goed bij je omstandigheden. Niets loopt in de pas omdat jij niet in de pas loopt.

En je bent gefrustreerd. En je hebt een soort woede die nergens in het bijzonder mee te maken lijkt te hebben. Die kan gestimuleerd worden door teleurstelling. Die kan gestimuleerd worden door je onvermogen om jezelf uit te drukken. Die kan gestimuleerd worden door teleurstelling in de wereld. Maar het is echt iets anders. Het is veel fundamenteler en het bestaat al veel langer binnen in jou.

Je kunt tegen jezelf zeggen, ” Wel, ik ben zo’n prachtig leven aan het leiden. Ik heb zoveel voordelen, of ik ben in ieder geval beter af dan die mensen daarginds. Er kunnen me zoveel ergere dingen overkomen, dus zou ik blij moeten zijn. Ik zou dankbaar moeten zijn,” maar vanbinnen, ontbreekt er werkelijk iets. En je kunt jezelf er niet uitpraten omdat je niet in het reine bent met jezelf. Je leeft niet het leven waarvoor je bedoeld bent.

Terwijl andere mensen tevreden lijken te zijn of zich misschien, meer correct, neerleggen bij hun omstandigheden, lijk jij dit niet langer meer te kunnen. Jij kunt je er niet gewoonweg bij neerleggen en zeggen, “Nou, het is echt oké. Het is het leven. Het is wat ik moet doen,” omdat het niet eerlijk is. Het maakt niet uit dat iedereen redelijk tevreden lijkt te zijn. Het is je eigen herkenning binnen in jezelf.

Het is alsof God je aan de haak heeft geslagen en jij een vis bent, en het duurt lang om je binnen te halen omdat je zo ver weg bent. Je verzet je zo erg. En je vecht en je worstelt en God haalt je binnen. Maar je vecht en je worstelt en je probeert ergens anders heen te gaan. Je bent te toegewijd aan een leven dat niet werkelijk jouw echte leven is.

Het is zo belangrijk om dit onder ogen te zien omdat het leven aan de buitenkant frustrerend en teleurstellend zal blijven. En je zult moeite blijven houden om je uit te drukken bij andere mensen. Maar je moet hiermee in het reine komen en deze vraag onder ogen zien: “Leef ik echt het leven dat ik zou moeten leven? Niet dat ik wil leven, maar dat ik bedoeld ben om te leven, dat ik moet leven.”

Als je het niet zeker weet, moet je blijven vragen. Vraag jezelf af: “Zal ik onder deze omstandigheden en met mijn huidige inzichten en huidige waarden tevreden zijn met de rest van mijn leven?” Het is eigenlijk dezelfde vraag stellen, maar met andere woorden. “Vervul ik hier echt mijn grotere vermogens en potentieel? Doe ik echt waarvoor God me de wereld heeft ingezonden? Ben ik echt betrokken bij de juiste mensen? Ben ik echt op de juiste plaats, bezig met de juiste activiteiten?”

Deze vragen lijken allemaal erg op elkaar omdat ze proberen door te dringen tot een diepere werkelijkheid binnen in jezelf en heel fundamentele vragen stellen over je leven. Je hebt misschien niet meteen een antwoord op deze vragen, maar het feit dat je ze stelt en ze blijft stellen, dat is wat belangrijk is.

Dit zijn geen vragen die intellectuele spelletjes zijn. Het zijn geen vragen die je eenvoudig kunt beantwoorden met een verklaring of een zin of een definitie. Het zijn onderzoeken. Het zijn verkenningen.

Het is alsof je goud aan het delven bent. De goudklompjes liggen niet aan de oppervlakte en je raapt ze gewoon op. Je zult ernaar moeten graven. Hier moet je in jezelf graven. Maak tijd vrij van je drukke, overspannen schema en begin je bezig te houden met dit soort vragen.

Dus het eerste dat je moet begrijpen is dat je geboren bent met een groter doel. Het tweede dat je moet begrijpen is dat Kennis, deze diepere Intelligentie die God in je heeft geplaatst, dit doel kent en het voor je bewaart – wachtend op de tijd dat je ernaar verlangt, en je helpt je erop voor te bereiden, je begeleidt en beschermt voor dit grotere doel.

Het is geen intellectueel begrijpen. Je zult niet elke dag rondlopen met een vaste overtuiging en geloof dat je weet waarom je hier bent en wat je doet, want zo is het niet. Je moet dit leven. Het openbaart zich als je het leeft. Mensen willen het antwoord voordat ze het onderzoek doen. Ze willen weten wat de uitkomst zal zijn voordat ze zich ermee bemoeien. Zo is het niet.

Het is alsof je een reis maakt, een reis die je niet voor jezelf hebt bedacht, een reis die al zo lang op je ligt te wachten. Je maakt hem omdat je de waarheid over je leven moet kennen.

Misschien heb je genoeg verdriet en plezier geproefd in deze wereld om je te realiseren dat het slechts smaken zijn en dat ze niet vertegenwoordigen wie en wat je werkelijk bent; dat je niet tevreden kunt zijn met waar andere mensen tevreden mee proberen te zijn; dat je niet op de wereld bent om simpelweg een consument te zijn, een sprinkhaan op de wereld, die alles consumeert wat in het zicht is; dat er echt een groter doel is voor je komst en voor je aanwezigheid hier.

Je zult dit niet in één keer ontdekken. Je zult het in fasen ontdekken. En bij elke fase zul je je leven, je verwachtingen, je verlangens en je poging om met andere mensen te communiceren moeten aanpassen.

Totdat je echt een diepere ervaring hebt van jezelf en je grotere doel hier, zullen zelfs je emoties geen betekenis voor je hebben. Je zult niet eens weten wat je aan mensen wilt overbrengen. Je kunt niet zomaar frustratie communiceren. Dat is destructief, dat is onplezierig. Je kunt niet tegen mensen gaan schreeuwen omdat je jezelf de vrijheid hebt gegeven om woede en frustratie te uiten. Dat zal niet werken.

Dus je moet dit innerlijke werk te doen, zie je, want als je dat niet doet, ga je gewoon een boos, gefrustreerd iemand zijn of je nu rijk bent of arm. En je woede zal worden geprojecteerd op de wereld, op andere mensen, op regeringen, op politiek, op religie – hier uitvallen, daar uitvallen, terwijl je van binnen eigenlijk niet in het reine bent met jezelf, een leven leidt dat niet echt is, een leven leidt dat een aanpassing is aan anderen, een compromis.

Natuurlijk zul je gefrustreerd zijn. Natuurlijk zul je boos zijn. Hoe zou je anders kunnen zijn? Je kunt niet de hele dag mediteren en tot rust komen als je niet goed in je vel zit.

Goed in je vel zitten is een voortdurende ervaring, een voortdurende ervaring van verbonden zijn met een diepere beweging in je leven. Het is niet zomaar een psychologische oefening waarbij je je denken of je emoties manipuleert en je ineens op een mooie vredige plek bent. En het maakt niet uit of je een vredige staat bereikt in een andere realiteit maar nog steeds niet in staat bent om hier succesvol te functioneren. Wat zal dat voor verschil maken?

Je mediteert elke dag urenlang en je komt in een heerlijk rustige en stille staat, en je bent heel open, maar zodra je terugkeert, nou, dan ben je nog steeds dezelfde gefrustreerde persoonlijkheid – geconfronteerd met teleurstelling, die moeite heeft om met andere mensen te communiceren, mislukte verwachtingen heeft, mislukte verlangens heeft, mislukte communicatie heeft. Je hebt al deze problemen, zie je.

Dus als je het goed doet op een ander bewustzijnsniveau, tja, als dat zich niet echt vertaalt in een groter vermogen hier, wat doet het er dan toe? Ga je je gewoon de rest van je leven terugtrekken in het klooster? Proberen te leven in gelukzaligheid? Daarvoor ben je hier niet gekomen.

Wat hier gepresenteerd wordt is zo fundamenteel voor je gevoel van welzijn, voor je gevoel van integriteit, voor het hebben van een echte ervaring van jezelf en een gevoel dat je leven in een grotere richting bewogen wordt. Mensen hebben deze ervaring onvoldoende gehad om haar werkelijk te zien in contrast met al het andere dat ze doen.

Als je nooit hebt ervaren dat je leven werkelijk in een diepere of grotere richting wordt gestuurd, dan zul je alleen maar proberen om je leven te leiden gebaseerd op je wensen en verlangens en de wensen en verlangens van andere mensen. Je zult blij zijn om deel van de kudde uit te maken, en je zult je leven lang gras eten.

De oorzaak van lijden op een dieper niveau, op een fundamenteler niveau, en niet slechts aan de oppervlakte, heeft te maken met iemands onvermogen of onwil om de realiteit en het grotere doel van zijn/haar leven te onderzoeken en onder ogen te zien.

Je zou kunnen zeggen dat lijden het gevolg is van gehechtheid. Welnu, gehechtheid aan uiterlijke dingen creëert lijden, maar het antwoord is niet volledig. Je meer onthechten maakt je misschien wat vrijer, maar het beantwoordt niet de fundamentele vraag wie je bent en waarom je hier bent, wat je doet en waar je jezelf aan geeft.

Je kunt je niet gewoon uit de buitenwereld terugtrekken, op zoek naar vrede, want op het niveau van je ziel zal de behoefte van je ziel nog steeds onvervuld zijn. Je zult nog steeds ontevreden zijn. Je zult nog steeds gefrustreerd zijn. En je verlangen naar vrede is als een soort ontsnapping.

Al dat werk dat gedaan werd om jou op de wereld te zetten is aanzienlijk. Hier zijn en dan gewoon weg willen, is niet in overeenstemming met je doel en ook niet met het doel van degenen die je hier gebracht hebben. Je bent de wereld in gezonden om specifieke gaven te geven in specifieke situaties, waarbij bepaalde mensen betrokken zijn. Als je alleen maar wilt ontsnappen, om gelukkig te zijn, om rust te vinden, om de uitdagingen en moeilijkheden van het leven te vermijden, nou, dan vervul je je doel niet.

Je kunt rust vinden wanneer je deze wereld verlaat. Maar je bent hier gekomen om een bijdrage te leveren, om te dienen, niet alleen om te investeren in je eigen geluk. En hoe oneerlijk zul je worden met jezelf in je streven naar geluk. Je zult alleen bepaalde dingen willen zien. Je zult alleen bepaalde dingen willen horen die je streven naar geluk ondersteunen. Je zult geen lijden willen zien. Je zult geen conflicten willen zien. Je zult de meeste werkelijkheden van het leven hier niet willen zien. Je zult de echt moeilijke vragen over je leven niet onder ogen willen zien. Je zult geen echt werk willen verrichten in jezelf of in de wereld, nu alleen op zoek naar respijt.

Daarvoor ben je hier niet. Verspil je leven niet met het zoeken naar geluk ten koste van het grotere doel dat je hier heeft gebracht, want je zult dit geluk niet vinden. En mislukking zal je volgen als een schaduw. En woede en frustratie zullen je maatjes zijn.

De Stappen naar Kennis zetten is beginnen aan de reis van terugkeer, beginnen terug te komen, je weg terug te vinden naar wat essentieel is, naar wat echt is. En je zult deze reis terug moeten maken, want met antwoorden of verklaringen alleen kom je er niet.

Je zult tot op zekere hoogte ongedaan moeten maken wat je hebt gecreëerd, omdat het je van jezelf heeft weggevoerd en van dit grotere doel dat als een rode draad door je leven loopt. Je kunt dit doel niet veranderen. Hoe het in de wereld tot uitdrukking zal komen hangt van veel dingen af, en niet in de laatste plaats van wat jij belangrijk vindt en wat je nastreeft in je leven.

Je hebt hier dus een bestemming. Dat betekent niet dat alles wat je overkomt het lot vertegenwoordigt of dat het met een doel gebeurt. Jij bent degene die het doel heeft, niet de gebeurtenissen. Je verlevendigt gebeurtenissen door het doel dat je eraan geeft, niet door wat je denkt dat hun doel voor jou is.

Veel mensen zijn hierover in de war. Mensen zullen zeggen dat alles wat er in het leven plaats vindt voor een doel gebeurt. Dat klinkt zo stichtelijk. Het klinkt zo spiritueel om dat te zeggen, maar het is werkelijk helemaal niet waar. Alles gebeurt. Wat is jouw doel?

Jouw doel bepaalt wat jij waardeert. Het bepaalt wat jij zoekt binnen in jezelf en andere mensen. Het bepaalt waar jij naar speurt en naar streeft in het leven. Het bepaalt hoe jij jezelf, andere mensen, je omstandigheden, en de wereld als geheel evalueert.

In wezen heb je maar twee keuzes met betrekking tot je doel. Je hebt het echte doel, dat nog ontdekt, ervaren en uitgedrukt moet worden in je leven, en dan heb je alle andere substituten hiervoor. En er is een grote variatie binnen deze substituten, maar in wezen zijn het allemaal pogingen om iets anders te doen, iets anders te zijn, iets anders te hebben. Dus hoewel ze er heel verschillend uitzien, zijn ze eigenlijk allemaal hetzelfde en leiden ze tot hetzelfde soort lijden en disassociatie in jezelf.

Mensen kunnen zeggen: ” Ach, ik ben soldaat” of “ik ben kunstenaar” of “ik ben musicus” of “ik ben politicus” of “ik ben boer” of “ik ben zakenman”, “ik ben dokter”, wat het ook is. Er is een lange lijst. De vraag blijft echter: “Is dit echt wat je hier kwam doen?” Als dat zo is, ben je op de goede weg. Zo niet, dan bedrieg je jezelf en geef je je leven weg.
Er valt hier niet te onderhandelen met de werkelijkheid. Je kunt geen deal sluiten met Kennis. “Nou, ik geef jou een beetje als jij mij deze dingen geeft die ik wil.” Zo gebeurt het niet. Je kunt geen deal sluiten. Je kunt je ofwel verbinden met je innerlijke leven en leren de aanwijzingen ervan te volgen en de Stappen naar Kennis te nemen, of je zult proberen je wanhopige streven naar persoonlijke vervulling voort te zetten, naar een poging om de Afscheiding te laten werken, naar een poging om jezelf te creëren, terwijl je al die tijd datgene mist wat in jou en voor jou is gecreëerd.

Dit is het grote recept. Het is niet hetzelfde als een pil nemen en je een paar uur beter voelen. Het is niet simpelweg jezelf aanpassen aan de wereld op zo’n manier dat die je minder van streek maakt. Dat kan natuurlijk nodig zijn om die dingen te doen, maar ze zijn tijdelijk. Ze zijn slechts gedeeltelijk succesvol. Je hebt nog steeds te maken met de grote vragen, de vragen waarmee je moet leven en die je niet kunt beantwoorden.

Want het antwoord op deze vragen is een richting in het leven kiezen en dat leven leven en dat leven stap voor stap nemen. Dat is het antwoord. Niet verkondigen dat je je hogere doel leeft of “Dit is wie ik werkelijk ben. Dit is wat ik moet zijn.” Mensen doen dat de hele tijd en het is gewoon een andere vorm van afleiding en jezelf vermijden.

Wanneer je je echt verbindt met de diepere stroming van je leven, zal het heel mysterieus zijn. Je kunt het niet definiëren. Je zegt: “Nou, ik weet dat ik sommige dingen moet doen” of “Ik voel dat ik naar deze plek moet gaan” of “Ik voel echt dat ik hier moet zijn om te doen wat ik aan het doen ben” en je kunt het niet aan mensen uitleggen. Je kunt er geen verheven doel, geen verheven definitie aan geven. Je doet gewoon wat voor jou de volgende stap is om te doen. En je doet dit zo goed je kunt.

Dat gaat zo omdat dit een mysterie is. Het intellect zal moeten meegaan en leren hierop te vertrouwen. Het heeft het nu niet voor het zeggen. Je zult je uiterlijke leven en je emoties tot op grote hoogte moeten beheersen, maar je leeft een groter leven, een leven buiten het bereik van het intellect.

Sommige mensen kunnen dit niet. Alles moet begrepen worden. Alles moet gecontroleerd worden. Alles moet in definities passen. Ze zijn slaven van hun geest, van hun overtuigingen, fundamenteel gedreven door onzekerheid, niet in staat of bereid om het mysterie en de onzekerheid van het leven onder ogen te zien, niet bereid om risico’s te nemen, niet bereid om iets gedurfds te doen. Ze leven als een kolonie grondeekhoorns. Ze graven gewoon een hol en gaan daar wonen, steken af en toe hun kop naar buiten, kijken om zich heen en gaan weer terug naar binnen.

Je hebt de vrijheid om een groter leven te leiden en je hebt de vrijheid om een onbelangrijker leven te leiden. Maar als je kiest voor een onbelangrijker leven, verwacht dan geen voldoening. Verwacht geen harmonie in jezelf. Verwacht niet dat je echt betekenisvolle relaties hebt met andere mensen. Verwacht niet dat je plezier en genot van lange duur zullen zijn, of zelfs maar van korte duur. Denk niet dat het verwerven van bezittingen, rijkdom, mensen, macht werkelijk iets in jezelf zal bevredigen.

Het leven zal een wanhopige, frustrerende poging zijn met hier en daar momenten van plezier en verlichting. Dat is wat je kunt verwachten. Als je dat prima vindt, dan kun je voor het onbelangrijkere leven kiezen, en zal het allemaal niet zo teleurstellend voor je zijn.

Maar als je echte relaties met anderen zoekt, als je je eigen kracht en vermogen zoekt, als je je grotere bestemming hier wilt vervullen, dan kies je een heel ander pad. En het is deze andere weg die alle beloften van je leven in zich draagt.